Subscribe
Европската комисија одлучи да и даде на автомобилската индустрија поголема флексибилност во исполнувањето на стандардите за емисија на CO2.
Ова произлезе од вториот состанок на „Стратешкиот дијалог за иднината на европската автомобилска индустрија“, одржан во Брисел. Претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, најави дека ќе предложи насочена измена на регулативата за емисиите на CO2 кај автомобилите, со што производителите на автомобили ќе добијат три години да се прилагодат на стандардите за усогласеност наместо годишна обврска.
Целта на новата мерка е да се балансира потребата за намалување на емисиите со тешкотиите со кои се соочува автомобилскиот сектор. Фон дер Лејен рече: “Постои јасна побарувачка за поголема флексибилност за целите на CO2. Клучниот принцип е рамнотежа: од една страна ни треба предвидливост и правичност кон оние кои веќе инвестирале во чисти технологии, од друга треба да ги слушаме оние кои бараат повеќе прагматизам во тежок економски контекст”. Додека целите за емисиите ќе останат непроменети и компаниите сè уште ќе се соочуваат со казни за непочитување, промената ќе им даде на производителите на автомобили подолг период да се усогласат со стандардите, без наметнување итни казни.
Друга клучна точка на состанокот беше концептот на технолошка неутралност во транзицијата кон одржлива мобилност. Фон дер Лајен нагласи дека ревидираните цели за 2035 година ќе ја земат предвид целосната технолошка неутралност како основен принцип. Ова може да го отвори патот за поголема диверзификација на технологиите што се користат за намалување на емисиите, вклучувајќи не само електрични возила, туку и други решенија со ниски емисии, како што се водородот и биогоривата. Соопштението на Европската комисија имаше непосредно влијание врз автомобилскиот сектор, предизвикувајќи зголемување на акциите на големите производители на автомобили на берзата. Казните за непочитување на стандардите за емисии би можеле да изнесуваат повеќе од 15 милијарди евра во 2024 година, што претставува значителна закана за секторот.
Министерот за претпријатија и производство во Италија, Адолфо Урсо, ја поздрави одлуката на Европската комисија, велејќи дека таа претставува „победа за европската автомобилска индустрија и за Италија“. Според Урсо, доделувањето поголема флексибилност ќе го спречи колапсот на секторот, ќе го елиминира ризикот од итни казни и ќе го отвори патот за европски стимулативен план за еколошка транзиција на автомобилот. Урсо, исто така, ја истакна важноста од обезбедување стратешка автономија во производството на батерии за електрични возила, така што европската индустрија може да се натпреварува со другите големи светски сили, како Кина и САД, на пазарот за одржлива мобилност. Автомобилската индустрија е еден од најважните сектори на европската економија и еколошката транзиција претставува клучен предизвик. Доделувањето три години да се прилагодат на стандардите за емисии ќе им даде на производителите на автомобили потребното време да инвестираат во нови технологии и да ја зајакнат инфраструктурата за електрична мобилност. Сепак, останува отворено прашањето како да се балансираат еколошките цели со потребата да се заштити конкурентноста на европската индустрија. Ревизијата на технолошката неутралност за 2035 година би можела да доведе до поинклузивен пристап, кој ги разгледува сите достапни решенија за намалување на влијанието врз животната средина на автомобилскиот сектор. Во наредните месеци, Европскиот парламент и Советот на ЕУ ќе бидат повикани да го оценат амандманот предложен од Фон дер Лајен. Доколку се одобри брзо, како што се надеваше претседателот на Комисијата, новата регулатива ќе понуди важна поддршка за компаниите во секторот и ќе овозможи попостепена транзиција кон одржлива мобилност без да се загрози конкурентноста на европската автомобилска индустрија.
Во исто време, Европската унија ќе мора да инвестира повеќе во инфраструктура за електрично полнење и иновативни технологии за да се осигура дека транзицијата кон мобилност со нулта емисија е ефективна и одржлива. Клучна улога ќе имаат и стимулациите за купување возила со ниски емисии, што би можело да ја забрза замената на возниот парк и побрзо да ги намали емисиите на CO2. Затоа, идните стратегии ќе треба да ги интегрираат индустриските, фискалните и еколошките политики за да обезбедат рамнотежа помеѓу одржливоста и економскиот развој.
Алесандро Фиорентино