Минатата сабота, Претставничкиот дом на САД одобри пакет воена помош за странските сојузници. Околу 95 милијарди долари, да се поделат меѓу трите големи меѓународни кризи кои му се закануваат на западниот свет и нашите демократии: 8 милијарди долари за Тајван и сојузниците во Југоисточна Азија; 26 милијарди долари за Израел и нова хуманитарна помош за цивилите во Газа. Но, најголемите трошоци се за конфликтот во Украина: до 60 милијарди долари за Киев, од кои 10 милијарди долари се на заем до 2026 година. Се чека конечното одобрување од Сенатот, кој најверојатно нема да се соочи со дополнителни компликации. Гласањето „за“ во Претставничкиот дом беше со значителна разлика: 311 „за“, 112 против. Прилично значаен знак: според извори на Стар, ќе биде потребно помалку од една недела за новото оружје да биде испратено во Украина, бидејќи неофицијалните гласини сугерираат дека подготовките за испораките веќе започнале пред гласањето во Претставничкиот дом. Предупредување, значи, до цела Европа, која не треба да се двоуми повторно да ја поддржи Украина, за да дојде – се надеваме што е можно побрзо – до позиција каде што Западот може да започне дијалог со рускиот агресор од позиција на супериорност.
Да на Трамп е сигнал за цела Европа
Сигналот дојде особено од републиканската фракција. Навистина, испраќањето нови средства во Украина не би било можно без неофицијалната поддршка на Доналд Трамп. Поранешниот претседател се чини дека ја напушти изолационистичката линија во последните месеци во корист на поголема отвореност кон украинската кауза: „Како што сите се согласуваат“, напиша тајкунот на Вистина минатиот четврток, „Опстанокот и силата на Украина треба да бидат многу поважни за Европа отколку за нас, но тие се и за нас Отвореност што се покажа и со фактот дека вистинскиот архитект на гласањето за во Конгресот беше Мајк Џонсон, претседателот на Претставничкиот дом и лојалист на Трамп и понатаму постои меѓусебно поддржувачки однос меѓу двајцата: „Тој прави навистина добра работа под многу тешки околности“, рече Трамп во последните денови, осврнувајќи се конкретно на Џонсон. Веројатно е премногу рано да се зборува за целосна републиканска поддршка за Украина, но она што е сигурно е дека отвореноста на Трамп и истакнати личности во американскиот конзервативен свет е сигнал до цела Европа: ние мора да продолжиме да ја поддржуваме Украина, така што таа може да дојде до крајот на војната во позиција на паритет или супериорност со Русија.
Дипломатијата не се наведнува на непријателот
Ова е можеби основата на дипломатијата, која не треба да се сведе на едноставно потклекнување на непријателот и прифаќање на секое негово барање. Поддршката на Украина е клучна не само за да се спречи ескалација на војната и можното влегување на московските трупи во срцето на европскиот континент. Повеќе од тоа, поддршката на Украина ќе биде клучна за постконфликтните аранжмани. Ова е причината за отвореноста на Трамп кон Киев, во пресрет на она што тој веќе го направи за решавање на еднакво важни кризи, како што се севернокорејската криза во 2017 година и иранската криза во 2020 година. И, исто така, во пресрет на лекциите на Роналд Реган, кој победи во Студената војна против Советскиот Сојуз со дипломатија, дијалог и цврста рака.
Европа ја победува неодлучноста
Европската унија сега мора силно да одговори на одлуката на САД. Таа мора позитивно да одговори, надминувајќи ја неодлучноста и долготрајните дискусии кои го забавуваат процесот на донесување одлуки за испраќање ново оружје и, во исто време, може да го охрабри рускиот претседател Владимир Путин да продолжи со притисокот врз териториите вклучени во конфликтот: Всушност, се чини дека Русија се подготвува за нова офанзива на лето и Украина не може да биде фатена неподготвена. Секое двоумење од страна на европската и американската владејачка класа значи загуби во поглед на животи, залихи и делови од територијата. Затоа, стратегијата за снабдување е најдоброто западно оружје против рускиот напредок, против оние кои продолжуваат немилосрдно да го застапуваат патот на пацифизмот, што наместо тоа би значело предавање и прифаќање големи отстапки за Русија. А Европа не може да си го дозволи тоа.