Европа, во последниве години, е сведок на загрижувачки пораст на активноста на ековандалите и сега се чини дека е неопходно да се преземат ефективни мерки на претпазливост за да се избегнат поголеми ризици.
Овие штетни дејствија, извршени од поединци или групи кои и наштетуваат на животната средина во име на екстремистички идеологии или во знак на протест против практиките за кои тие сметаат дека се штетни за природата, почнувајќи од нелегално сечење дрвја до уништување на индустриски капацитети, претставуваат сериозна закана за еколошката рамнотежа и одржливост на континентот. Како одговор на оваа вонредна состојба, Европската унија (ЕУ) усвојува серија контрамерки за борба против еко-вандалите и зачувување на животната средина. Една од главните алатки што ги користи ЕУ е промоцијата на еколошката едукација. Свеста често е првиот чекор во справувањето со кој било социјален проблем, а ЕУ инвестира во образовни програми кои имаат за цел да ја подигнат свеста за еколошките проблеми и потребата од одржливи практики. Овие програми не само што обезбедуваат информации за биолошката разновидност и важноста на екосистемите, туку се однесуваат и на идеолошките корени на еко-вандалите, кои сакаат да ги уништат екстремистичките верувања преку промовирање вредности на почитување на животната средина и конструктивен дијалог.
Паралелно, ЕУ го зајакнува надзорот и спроведувањето на законите за животна средина. Властите спроведуваат напредни техники за следење, како што е употребата на сателити и беспилотни летала, за брзо воочување на сомнителни или еколошки штетни активности. Дополнително, во тек се напори за зајакнување на казните за ековандалите, со цел да се спречат потенцијалните прекршувања преку построги казни и поголема веројатност за откривање и казнување. Друга клучна стратегија на ЕУ е промоција на граѓанско учество и одговорност за животната средина. Се поттикнуваат локални иницијативи кои ја вклучуваат заедницата во заштита на животната средина, промовирање на чистење на парковите, пошумување и учество во проекти за одржливост. Создавањето чувство на колективна одговорност може да помогне да се спротивстави на рамнодушноста и да промовира посвесен пристап кон животната средина.
Во исто време, ЕУ работи на идентификување и справување со основните причини кои водат некои поединци кон ековандализам. Дезинформациите и недостигот на доверба во институциите може да го поттикнат растечкиот феномен на ековандали, и затоа властите се обидуваат да ја подобрат комуникацијата и транспарентноста за прашањата поврзани со животната средина. Целта е активно да се вклучи граѓанското општество во процесот на донесување одлуки, со што ќе се намали перцепцијата за немоќ што може да поттикне екстремни акции. Клучен аспект на европските контрамерки е меѓународната соработка. ЕУ работи со други земји и организации за заедничко решавање на проблемот со ековандалите, размена на информации и развивање заеднички стратегии. Борбата против еколошкиот вандализам бара глобален напор, бидејќи многу еколошки прашања не познаваат национални граници.
Сепак, важно е да се забележи дека усвојувањето ефективни контрамерки против еко-вандалите не треба да ја занемари потребата за поширока рефлексија на социјалните и економските практики кои можат да го поттикнат нивното однесување. Транзицијата кон поодржлива економија и намалувањето на еколошки штетните практики се клучни за решавање на корените на проблемот. Европа решително се справува со заканата од ековандали кои се појавуваат преку комбинација на образование, спроведување на законот, граѓанско учество, решавање на основните причини и меѓународна соработка. Овие контрамерки имаат за цел не само да ги потиснат штетните дејства, туку и да го трансформираат размислувањето на општеството кон одржливост и заштита на животната средина. Само преку интегриран и глобален пристап ќе биде можно да се заштити еколошкото богатство на континентот и да се гарантира одржлива иднина за генерациите што доаѓаат.
Новите генерации ќе треба ефективно да се едуцираат за да се избегнат одредени криминални дејствија, непропорционални на изразената идеологија. Еколошката култура ќе биде фундаментален фактор и Европската унија ќе мора да го земе предвид.
Алесандро Фиорентино