fbpx

Законот на ЕУ ги штити волците наместо овците

Правни - јули 20, 2024

На 11 јули 2024 година, Судот на правдата на Европската унија (СЕУ) одлучи дека сегашната забрана за лов на волци во Австрија е валидна, според таканаречената Директива за живеалишта.

Во јуни и јули 2022 година, волк уби 20 овци во Тирол. Регионалната влада овласти привремено да го исклучи од заштита и да го отстрани, бидејќи претставуваше непосредна значајна опасност за стадата и посевите.

Пет невладини организации за животни и животна средина, вклучително и WWF, ја оспорија одлуката на Тирол во Австрија, врз основа на споменатиот правен инструмент на ЕУ.

Тиролскиот регионален управен суд се сомневаше во правото на ЕУ применливо во Австрија и затоа побара од СПЕУ прелиминарна одлука.

Судот во Луксембург потсети дека не само Директивата за живеалишта, туку и Конвенцијата за зачувување на европскиот див свет и природните живеалишта, потпишана на 19 септември 1979 година во Берн (Швајцарија), во која членка е Европската унија, ги класифицира волците во списокот на видови под строга заштита.

Исто така, потсети дека член 12(1) од Директивата за живеалишта, кој предвидува забрана за убивање на волци, не дозволува такво убивање доколку популацијата на волците постигне поволен статус на зачувување.

Членот 16(1) од истата Директива дозволува убивање доколку не постои задоволителна алтернатива, отстапувањето не ја загрозува популацијата на волци, може да се докаже интерес за заштита на биолошката разновидност и тоа е потребно за да се спречи сериозна штета. Сепак, Тиролскиот суд се сомневаше дали населението треба да се оценува на локално и национално ниво, или на друго место.

Судијата известител Александар Арабаџиев од Бугарија и неговите колеги прво тврдат дека исклучокот дозволен со член 16(1) мора да се толкува рестриктивно и имајќи го предвид долгорочното зачувување на популацијата на волци.

Потоа, тие заедно со Комисијата велат дека првата фаза од оценувањето мора да се направи локално и национално, а потоа евентуално да се изврши втора проценка на прекугранично ниво.

Понатаму, Тиролскиот суд ја покрена двосмисленоста на концептот „сериозна штета“, особено дали покрива идна индиректна штета, како што треба, според наше мислење, со цел да се заштити примарниот сектор. На пример, што е со напуштањето на фармите и последователно намалување на вкупниот број стада?

Следејќи ја уште еднаш Европската комисија, СПЕУ реагира негативно; опасноста мора „барем во голема мера да му се припише“ на волкот и мора да биде акредитирана причинско-последична врска, или барем, поврзаноста со голема веројатност помеѓу забраната за убивање волк и сериозната штета мора да биде акредитирана.

Напротив, Арабаџиев и др. не прифаќаат евентуални долгорочни макроекономски движења, за кои сметаат дека се слични на апстрактен ризик или штета предизвикана од различни и повеќекратни причини.

Конечно, упатувачкиот суд во Тирол праша дали евентуалната задоволителна алтернатива на убивањето на волкот значи технички задоволителна алтернатива и/или економски задоволителна алтернатива. Според нас, за да се заштити примарниот сектор, треба да се вклучи и економското размислување. На пример, мерките за заштита на пасиштата и стадата, како што се оградите, овчарите или овчарите повлекуваат многу релевантни трошоци.

По трет пат, Судот ја следи Европската комисија во нејзината предност за такви мерки како „несмртоносни превентивни средства“, приспособување, каде што е можно, човечки практики за промовирање на „култура на соживот меѓу популацијата на волците, стадата и одгледувачите“. Ова звучи прилично наивно или идеолошко, како природниот инстинкт на животните (во овој случај, волците) да не го одредува нивното однесување.

Според СПЕУ, економските трошоци може да се земат предвид, но не „одлучно“. Фармерите можеби ќе треба да сносат „особено високи трошоци“ пред да се повторат на убивање на волк за да ги спасат своите овци. Фондовите на ЕУ се достапни за земјите-членки за спроведување на таквите мерки. Според наше мислење, тоа значи да се даде приоритет на достапноста на парите на даночните обврзници во корист на идеологијата на ЕУ.

Извор на сликата: Euractiv