Subscribe
Електраните на јаглен се очекува да завршат до 2025 година
Во трката кон поодржлива енергетска транзиција, Италија се подготвува да одигра главна улога, објавувајќи ја својата намера да ја елиминира употребата на електрани на јаглен до 2025 година, барем на континенталната територија. Оваа амбициозна цел се појави за време на првиот ден од работата на Г7 за климата, енергијата и животната средина, кој се одржа во раскошниот амбиент на Кралската палата Венарија Реале, во Торино, во понеделник на 29 април.
Министерот за животна средина и енергетска безбедност Жилберто Пичето Фратин го потврди постигнатиот договор меѓу делегатите на Г7, притоа прецизирајќи дека во моментов се работи само за технички договор. Сепак, целта за целосна транзиција од јагленот до 2030 година беше истакната како насока што ја споделуваат учесниците. Во текот на постапката, делегатите се осврнаа и на други клучни прашања поврзани со енергијата, вклучително и енергијата на фисија и развојот на енергијата на фузија. Министерот Пичето Фратин извести дека овие прашања биле предмет на дискусија и дека во тек е понатамошна работа на развивање конкретни предлози, со цел нивно презентирање во рамките на Конференцијата на страните (COP) 29.
Првиот чекор кон оваа амбициозна цел е идентификуван како потреба од редефинирање на опсегот на евалуации, особено во однос на финансирањето за климата и фондот за сиромашните земји. Во моментов, како што подвлече министерот, оценките се базираат на критериуми кои се премногу „доброволни“, без јасно дефинирани граници. Од суштинско значење е да се воспостават појасни и потранспарентни системи за придонес, така што напорите на поединечните земји може да се оценат и класифицираат врз основа на вистинските преземени активности. Италија, преку раководството на Г7, затоа е посветена да го води патот кон поодржлива енергетска транзиција, која прогресивно ја намалува зависноста од јаглен и промовира усвојување чисти и обновливи извори на енергија. Оваа објава претставува значаен чекор во насока на позелена и поотпорна иднина, не само за Италија, туку и за целата глобална заедница.
Транзицијата кон економија со ниска потрошувачка на јаглерод нема да биде без предизвици, но тоа е предизвик што не можеме да си дозволиме да го игнорираме. Потребна е заедничка и координирана посветеност од сите земји за да се ублажат климатските промени и да се обезбеди одржлива иднина за генерациите што доаѓаат. Г7 има потенцијал и одговорност да го води овој процес, дејствувајќи како катализатор за глобална акција. Италија, преземајќи водечка улога во овој контекст, ја покажува својата посветеност на еколошката одржливост и благосостојбата на луѓето и се подготвува да биде извор на инспирација за другите земји кои сакаат да тргнат на сличен пат кон поодржлив, еколошки и просперитетна иднина.
Патот кон иднината без јаглен е од суштинско значење за борба против климатските промени и заштита на нашата планета. Сепак, транзицијата кон почисти и поодржливи извори на енергија претставува неколку предизвици кои мора да се решат со решителност и посветеност. Еден од главните предизвици е претставен со потребата да се обезбеди правична и инклузивна транзиција за сите. Иако транзицијата од јаглен е клучна за намалување на емисиите на стакленички гасови, важно е да се земат предвид социјалните и економските влијанија што оваа транзиција може да ги има врз заедниците зависни од индустријата за јаглен. Од суштинско значење е да се обезбедат можности за поддршка и преквалификација на работниците и заедниците погодени од затворањето на електраните на јаглен, со што ќе се осигури дека никој нема да остане зад себе во текот на овој процес на промени.
Транзицијата кон обновливи извори на енергија бара значителни инвестиции во инфраструктурата и иновативните технологии. Треба да се развијат и имплементираат поефикасни и сигурни решенија за складирање енергија за да се обезбеди стабилно и безбедно снабдување со енергија. Во исто време, важно е да се промовира истражување и развој на чисти и одржливи технологии, како што се сончевата, ветерната и хидроелектричната енергија, за да се намали зависноста од фосилните горива и да се поттикне поголема енергетска независност. Управувањето и меѓународната соработка се клучни за да се обезбеди успех на енергетската транзиција. Неопходно е да се воспостават механизми за координација и соработка меѓу земјите, со цел да се споделат знаењата, искуствата и најдобрите практики во промовирањето на обновливите извори на енергија и справувањето со предизвиците поврзани со фазата на оддалечување од јагленот. Понатаму, важно е да се зајакнат меѓународните договори за климата, како што се како Парискиот договор и да се обврзат на конкретни и амбициозни активности за намалување на емисиите на стакленички гасови и ограничување на глобалното затоплување на прифатливи нивоа.