Subscribe
Италија во моментов е земја со највисоки трошоци за електрична енергија во Европа.
Постојаните и прогресивни зголемувања всушност ги зголемија трошоците на високи бројки, 10 пати повисоки отколку пред само две години.
Но, кои се причините за поскапувањето на струјата и дали тоа навистина е феномен предизвикан од руско-украинскиот конфликт?
Во голема мера сигурно да, но вистинските причини доаѓаат од подалечни времиња и од низа стратешки и политички избори долго пред руската инвазија на Украина. Всушност, ако погледнеме наназад во 2021 година, Италија веќе плаќаше повисоки трошоци за електрична енергија од сите други земји, секако поблиску до цените на нејзините европски партнери, но сепак повисоки.
Главната причина се должи на системот за производство на електрична енергија, Италија е всушност многу зависна од природниот гас за производство на електрична енергија, со процент кој покрива околу 49% од енергетските потреби на Италија.
Одлуката од пред многу години за целосно напуштање на нуклеарната рута и неодамнешната одлука да се прекине со екстракција на гас на национално тло, силно влијаеја на зголемените трошоци. Додадете го на ова фактот дека повеќето од алтернативните извори на Италија се хидроелектрични и недостатокот на врнежи секако не помогна.
Затоа, за жал, нашата струја во моментов не може без гас, а цената на природниот гас моментално е на највисоко ниво во историјата според Ттф тргувањето на берзата во Амстердам.
Мешавина од економски и геополитички причини секако го генерираше зголемувањето, при што конфликтот меѓу Украина и Русија е главната причина за она што многу аналитичари го гледаат како главно шпекулативна фаза во секој случај.
Но, зошто Италија плаќа највисока цена во Европа?
Како што споменавме, земјата е речиси 49% зависна од гас за производство на електрична енергија, за разлика од другите нации кои имаа можност повеќе да го диверзифицираат производството.
Конкретно, Шпанија, која зависи од гасот за оскудни 26% благодарение на политиката што ја натера да произведува речиси 50% од својата енергија од хидроелектрична, ветерна и сончева енергија, и Франција, со разумна политика на нуклеарна енергија и алтернатива. изворите кои го прават гасот произведуваат само 6% од електричната енергија.
Секако, новата италијанска политичка насока ветува добро за иднината во овој поглед, десниот центар и следниот премиер Џорџија Мелони никогаш не ги криеле своите намери за враќање на нуклеарната енергија од последната генерација, но за жал, вонредната фаза не може да чека.
Поради оваа причина, Џорџија Мелони бара одвојување на цените на гасот и електричната енергија и на ограничување на цената на гасот како итни мерки. Доколку успее во тоа и се додадат постројки за регасификација, веројатно ќе се намали нивото на вонредна состојба и за Италија.
Но, линијата кон иднината на енергијата навистина ќе почне да се повлекува само ако Европа успее да најде договор и синтеза, синтеза која нужно мора да ја земе предвид сегашноста.
The text was translated by an automatic system