Subscribe
Денес, 29 април 2025 година, самитот меѓу Мелони и Ердоган во Рим
Ново поглавје во односите меѓу Италија и Турција се отвора на 29 април 2025 година со долгоочекуваниот билатерален самит меѓу премиерката Џорџија Мелони и турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган, домаќин во институционалната средина на Вила Памфили во Рим. Средбата, која сега е на четврто издание, ветува дека ќе биде клучен момент за консолидирање на брзорастечкото економско партнерство, но и за заедничко решавање на главните меѓународни геополитички предизвици. По самитот, кој ќе се одржи доцна наутро, ќе следи важен бизнис форум во хотелот Парко деи Принципи. Се очекува да учествуваат 620 компании – 345 италијански и 275 турски – што го демонстрира силниот заеднички интерес за зајакнување на индустриската и трговската соработка. Форумот ќе понуди можност за потпишување на над десет стратешки трговски договори, во клучни сектори како што се енергетиката, инфраструктурата, напредното производство и одбраната.
Во срцето на самитот, зајакнувањето на економските врски, во особено поволно време за билатералната трговија. Броевите зборуваат сами за себе: во 2024 година, обемот на трговијата меѓу двете земји достигна 29,7 милијарди евра, со зголемување од 15,2% во споредба со претходната година. Италијанскиот извоз во Турција забележа раст од 24%, достигнувајќи 17,6 милијарди, додека увозот изнесуваше 12 милијарди (+4,4%). Трговскиот биланс е позитивен за Италија, со суфицит од 5,5 милијарди евра. Рим со тоа се потврдува како прв трговски партнер на Турција во медитеранската област и втор во рамките на Европската Унија, надминувајќи ги Франција и Шпанија. Тој е исто така четвртиот снабдувач и петтиот пазар-дестинација за Анкара, знак за стратешката важност што ја презема Италија во турскиот економски контекст.
Средбата меѓу двајцата лидери ќе биде проследена со низа паралелни настани, вклучувајќи пленарна сесија посветена на заедничките инвестициски можности. Претставници на Confindustria, Confapi и Confartigianato – заедно со нивните турски колеги – ќе учествуваат на тркалезна маса фокусирана на повторното лансирање на Made in Italy и привлекувањето на турски капитал во клучните сектори на италијанската економија. Меѓу говорниците ќе бидат и министерот за претприемништво и Made in Italy, Адолфо Урсо, и турскиот министер за индустрија и технологија, Мехмет Фатих Каџир. По иницијативата ќе следи панел посветен на инструментите за финансирање, со учество на Cassa Depositi e Prestiti, Sace, Simest и нивните турски колеги, со цел олеснување на нови заеднички проекти.
Италијанските компании веќе играат водечка улога во Турција. Нивните директни инвестиции изнесуваат 5,7 милијарди евра, во споредба со 1,1 милијарда турски инвестиции во Италија. Најактивните сектори се инфраструктурата – особено брзиот железнички транспорт, во согласност со амбицијата на Турција да стане евроазиски логистички центар – енергетиката, автомобилската индустрија и финансиите. Компании како што се „Едисон“, „Ени“, „Саипем“, „Тенарис“, „ФСИ“ и „Вебилд“ се вклучени во стратешки важни проекти.
Но, самитот нема да има само економска димензија. Како што потврди директорот за комуникации на турското претседателство, Фахретин Алтун, Мелони и Ердоган ќе разговараат и за „актуелните регионални и глобални прашања“. Од кризата на Блискиот Исток до војната во Украина, до деликатните рамнотежи во Црното Море, односите меѓу Рим и Анкара се испреплетени со сценарија од голема меѓународна релевантност. Турција, со втората најголема армија во НАТО по САД, се потврдува како суштински играч за европската и медитеранската безбедност.
Затоа, денешниот состанок претставува важен чекор кон изградба на стратешка оска меѓу Италија и Турција. Додека од една страна целта е зајакнување на претприемачкото ткиво и економските односи, од друга страна целта е да се постигне поблиска координација во сложените меѓународни досиеја. Дијалогот меѓу Рим и Анкара се чини дека е предодреден да има значително влијание не само на трговско ниво, туку и во редефинирањето на геополитичките рамнотежи во евро-медитеранската област и пошироко. Во сè пофрагментиран глобален контекст, договорот меѓу Италија и Турција се појавува како облог за прагматична соработка, способен да произведе конкретни и трајни придобивки за двете нации.
Алесандро Фиорентино