Subscribe
Според нејзината Прашка декларација од 17 декември 2013 година, групата на европски конзервативци и реформисти (ЕЦР) во Европскиот парламент се концентрира на економското закрепнување, растот и конкурентноста. Од друга страна, CEEMET, европската организација на работодавачи што ги застапува интересите на металната, инженерската и технолошката индустрија, објави збир на препораки за тоа како да се зајакне европската индустрија по изборите за Европскиот парламент во 2024 година.
Како предговор на документот, претседателот на CEEMET, г-дин Рајнер Лудвиг, кој е и директор за човечки ресурси во Форд Германија, понуди да се ангажира со избраните членови на Европскиот парламент, новиот Колеџ на комесари и сите други креатори на политики ( мислиме на Советот на Европската Унија) да изградиме подобра иднина за европската индустрија.
Членовите на групата ECR сигурно ќе ја поздрават таквата понуда со ентузијазам и лојална посветеност. CEEMET со право се жали дека индустријата на ЕУ се соочи со невиден предизвикувачки амбиент во текот на последниот парламентарен мандат. Затоа, фокусот сега треба да се префрли од законодавно дејствување на конкурентност.
Идентификувани се четири области за да се направи европската индустрија најконкурентна во светот, визија која е далеку од реализација од н.в. Првата е мобилноста на работната сила без триење, за која е потребно и продлабочување на единствениот пазар и обезбедување на слободно движење на работниците и услугите. Ова ќе помогне да се реши она што се чини дека е предизвик број еден за европската индустрија, односно загрижувачкиот недостиг на работна сила.
Треба да се намали регулаторното оптоварување за компаниите да ги објавуваат своите вработени низ ЕУ, особено во однос на бирократијата што ја бара Директивата за испраќање работници што е моментално на сила. Напротив, иницијативата на Европската комисија да создаде дигитална алатка „еДекларација“ за стандардизирање и поедноставување на обврските за известување за објави во Европската унија изгледа поволна.
Втората област е целосно во согласност со принципите на ECR, имено, да се усвои регулатива погодна за целта со целосно почитување на договорите на ЕУ. Европскиот парламент треба да остане во надлежност на ЕУ при донесување закони, почитување на доделувањето, супсидијарноста и пропорционалноста, истовремено враќајќи се на основите на социјалната политика на ЕУ.
Новата Европска комисија треба да биде посветена на намалување на непотребното административно оптоварување на компаниите, почитување на разликите на националните пазари на труд, барање од земјите-членки да избегнуваат обложување на правото на ЕУ поради неговото негативно влијание врз бизнисот, овозможувајќи флексибилност во прилагодувањето на компаниите на предизвиците, воздржување од законски пакети кои масовно влијаат на меѓународната конкурентност на компаниите и развивање индустриска политика за Европа за зајакнување на нејзината долгорочна конкурентност и продуктивност.
Третата област е поврзана со обезбедување на висококвалификувана работна сила. Со цел да се реши недостигот на работна сила и вештини, се појавуваат концептите на обука и легална миграција неизбежни. Меѓутоа, заедно со легалната миграција CEEMET го споменува концептот на „циркуларна миграција“, каде што работникот што се движи се враќа во својата земја-членка. Тесно поврзани и со обуката и со легалната миграција, креаторите на ECR мора навистина да придонесат за да се избегне одлив на мозоци.
Многу интересен предлог за намалување на невработеноста е да им се понуди на компаниите ослободувања од социјално осигурување при регрутирање долгорочно невработени работници, додека обуката вклучува и СТЕМ (наука, технологија, инженерство и математика), меки вештини и, што е најважно, стручна обука.
Конечно, важно е социјалните партнери на ниво на компанија и на национално ниво да соработуваат за да дизајнираат правила кои најдобро им одговараат, наместо јавната администрација да наметнува пристап одозгора надолу. ЦЕЕМЕТ го брани дозволувањето отстапување од законодавството на ЕУ со колективен договор: ова беше анатема за левицата во минатиот парламентарен мандат. Ние би додале дека и националните влади имаат збор за ова, за да се осигураат дека работниците кои не се претставени преку колективна акција се доволно заштитени.
Извор на сликата: IndustriAll Europe