Subscribe
Франкенштајн-коалицијата на Санчез веќе докажува колку е неумешна и нестабилна, со уште една голема законодавна пречка на повидок. Само неколку недели по конституирањето на новата влада и озлогласениот договор со каталонската сепаратистичка партија Јунтс за Санчез да остане на власт, Јунтс веќе се заканува дека ќе ја изгласа првата законска мерка на Владата.
Во декември, Советот на министри одобри Кралски декрет-закон за усвојување итни мерки за извршување на Планот за закрепнување, трансформација и отпорност во областите на правдата, државната служба, локалната власт и спонзорството. Овој омнибус декрет е архетип на пристапот на Санчез кон законодавството: прво, фактот дека тоа е омнибус пакет кој опфаќа многу широк спектар на политички прашања со мала меѓусебна врска меѓу нив. Второ, и најважно, фактот дека тоа е Уредба, а не собраниски предлог-закон.
Уставно, Уредбите ѝ овозможуваат на Владата да донесува закони за целисходно прашање и независно од Парламентот. Иако Уставот наложува декретите да можат да се користат само „во случај на вонредна и итна потреба“ како „привремени законски одредби“, во пракса владите ја злоупотребуваат оваа одредба и издаваат уредби за да го оградат Парламентот.
Уредбите мора да се достават до Парламентот по 30 дена за нивна ратификација или укинување, но во пракса тоа го остава Парламентот без многу простор за контрола и без можност за поднесување амандмани, па оттука и нивната привлечност за владите. Како дополнителен доказ за авторитаризмот на Санчез, тој е премиерот кој има издадено најмногу кралски декрети-закони, вкупно околу 140 од 2018 година.
Оваа конкретна уредба вклучува широк опсег на мерки во различни сфери и е придружен со 10 милијарди евра финансирање од фондовите на следната генерација на ЕУ. На пример, вклучува мерки за дигитална трансформација на правосудниот систем, реформи на државната служба, реформа на некои аспекти на системот на локалната власт и реформа на законот за фискален режим на непрофитни организации и фискални стимулации за спонзорство.
До тој степен, Јунтс најави дека кога оваа уредба ќе биде донесена пред Парламентот за нејзина ратификација, оваа сепаратистичка партија ќе гласа против Владата. Јунтс ја означи оваа уредба (прилично соодветно, мора да се признае), како „Уредба за овошна салата“, поради неговата омнибусна природа. Понатаму, Јунтс се спротивставува на Уредбата затоа што, според овие сепаратистички партии, една од одредбите на Уредбата со која се менува членот 43 од Законот за граѓанско обвинителство, ќе ја „загрози“ примената на идниот закон за амнестија, кој беше дел од quid pro quo договорено меѓу Санчез и каталонските сепаратисти за негово инвестирање. Јунтс се спротивставува и на некои одредби за државната служба и локалната власт, што, според нив, ги нарушува регионалните надлежности на Каталонија.
Независно од заслугите на амнестијата, која опширно ја критикувавме, пристапот на Јунтс дава корисни информации за тоа каква ќе биде динамиката на владата на Санчез и значајните пречки со кои ќе се соочи. Во моментов, владиниот блок на Санчез, кој се состои од левичарски и националистички партии (со исклучок на Јунтс), има 171 место, 1 помалку од 172 на десницата. Затоа, според сценариото на парламентарна фрагментација најавена со изборите во 2023 година, усвојувањето на законодавната агенда на Санчез зависи од поволното гласање на секој од неговите сојузници во парламентарното мнозинство, плус 7-те клучни гласови на Јунтс, без кои законодавството ќе пропадне.
Ако оваа уредба не добие одобрение од Парламентот, како што е предвидливо, на Владата ќе и биде зададен понижувачки прв удар, кој нема да биде последен од овој законодавен мандат, имајќи предвид дека за секоја законодавна иницијатива, Санчез треба да добие најмалку 8 различни левичарските и националистичките партии на иста страница, тешка задача со оглед на различните интереси и идеологии. Да заклучиме, ова ќе биде тежок законодавен термин за Санчез, па дури може да предвидиме дека нема да трае долго ако Јунтс се подигне како бариера против секој нов законски предлог.