Subscribe
ЕЦР од време на време предупредува дека сегашната економска политика на ЕУ се покажува како погрешна. Одговорноста за неуспехот обично е доделена на Комисијата Фон дер Лајен и на Европскиот парламент во кој доминира левицата. Сега Генералниот директорат за внатрешни политики во Европскиот парламент објави студија која укажува на улогата што ја игра Советот на Европската унија.
Во екот на пандемијата и енергетската криза, Советот го искористи членот 122 од Договорот за функционирање на Европската унија (ТФЕУ) со цел да се воспостават фондови на ЕУ следната генерација (НГЕУ) и да одговори на целосниот инвазија на Украина од страна на Русија.
Ваквиот извршен регрес, прегледан во поглавје од Договорот посветен на економската политика, го става на страна Европскиот парламент, како Советот да е убеден во неспособноста на европратениците да се справат со итните или важните проблеми поврзани со економијата.
Во минатото, Советот веќе го користеше истиот механизам за да ја коригира Заедничката земјоделска политика (ЗЗП) во 1969 година, да започне мерки за одговор на енергетската криза од 1970-тите и да реагира на еврокризата во 2010 година, со формирањето на Европската финансиска Механизам за стабилност.
Членот 122(1) од ТФЕУ му дозволува на Советот да усвои „мерки соодветни на економската ситуација“. Понатаму, клаузулата особено се однесува на случајот кога „се јавуваат сериозни тешкотии во снабдувањето со одредени производи, особено во областа на енергијата“. Од друга страна, член 122(2) му дозволува на Советот да додели финансиска помош на Унијата на земја-членка во случај на природни катастрофи или исклучителни појави надвор од нејзина контрола.
Со цел да се справи со економскиот пад по пандемијата СОВИД, Советот го искористи членот 122 од ТФЕУ за да го усвои таканаречениот Инструмент за закрепнување на ЕУ (EURI), чија најпозната карактеристика е Обезбедување и отпорност (RRF). Наведената цел на ЕУРИ беше да обезбеди финансиска поддршка за земјите-членки со цел да се спречи понатамошно влошување на нивната економија, вработување и социјална кохезија и да се поттикне одржливо и еластично закрепнување на економската активност.
Невидената големина на монетарното создавање преку RRF првично беше обвинета за континуираната инфлација што сега ја трпиме, а која е зголемена во голема мера поради конфликтот со Русија.
Потоа, Советот повторно го искористи членот 122(1) од ТФЕУ со цел да ја усвои Регулативата за координирани мерки за намалување на побарувачката за гас (Регулатива за намалување на побарувачката на гас) и Регулативата за итна интервенција за решавање на високите цени на енергијата (Регулатива за итна интервенција) , и двајцата имаа за цел да се справат со енергетската криза по целосната руска инвазија на Украина.
Регулативата за намалување на побарувачката на гас им наложува на земјите-членки доброволно да ја намалат потрошувачката на гас и создава механизам што му дозволува на Советот да објави предупредување од Унијата, по што земјите-членки ќе бидат обврзани да ја намалат потрошувачката на гас.
Регулативата за итна интервенција пропишува дополнителни мерки за намалување на побарувачката на електрична енергија, ограничување на пазарните приходи за производителите на електрична енергија, привремен придонес за солидарност што треба да го плаќаат компаниите за фосилни горива и како да се распределат приходите од ограничувањето и придонесот за солидарност и /или потрошени.
Целта на Советот беше да обезбеди доволно снабдување со гас и електрична енергија, како и да го ублажи растот на цените за двете. Колку е тоа постигнато, навидум кажува сегашната инфлација. Полска се расправаше против правната основа на Регулативата за намалување на побарувачката на гас пред Судот на правдата на Европската унија, додека енергетските компании ја оспорија Регулативата за итна интервенција.
Студијата признава дека „земјите-членки остануваат примарни актери одговорни за економската политика“, според член 2(3) и член 5(1) ТФЕУ. Тие треба да ги координираат своите политики во рамките на Советот – што не значи дека Советот треба да ги усогласува економските политики на земјите-членки.
Нека дејствуваат земјите-членки и веројатно ќе имаме помалку прашања за тоа која од трите политички институции на ЕУ ќе биде одговорна за зголемениот и сега прилично постојан хаос на континентот.
Извор на сликата: Access Info Europe