Кризата меѓу Русија и Украина продолжува

Улогата на Кина и западните сили

Поминаа точно две години од почетокот на воените операции во Источна Европа. Во текот на изминатите неколку месеци, имаше бројни значајни украински офанзиви кои се случија на руска територија, заедно со тековните и упорни дипломатски иницијативи од западните сојузници. Последниот и најпоследен развој беше украинскиот напад во рускиот регион Курск. Украинските воени сили започнаа значајна офанзива на руска територија почнувајќи од 8 август, што предизвика промена во стратешкиот пристап на Украина бидејќи таа одлучи да ја однесе војната на руска територија. Претседателот Зеленски, во своите изјави за нападот на Курск, рече дека е задоволен од тоа како неговите војници напредуваат на непријателска територија, благодарение и на употребата на воени беспилотни летала кои погодија неколку воздушни бази, вклучително и оние во Белгород и Липецк. Најмалку пет лица загинаа, а 37 други се повредени во рускиот регион Белгород во напад на Украина, изјави гувернерот на областа, кој го обвини Киев за употреба на касетни бомби. Во меѓувреме, Украина пријави 6 загинати и 59 повредени во Харков. Администрацијата на Киев извести дека украинските сили за воздушна одбрана успешно пресретнале и уништиле руски беспилотни летала кои се приближувале до главниот град во текот на ноќта. Ваквиот развој беше нагласен од естонскиот министер за одбрана Хано Певкур (ЕР, Обнови Европа) и Литванецот Лауринас Касциунас (ТС-ЛКД, Европска популарна партија), кои обајцата ја истакнаа важноста на тековната воена помош на Европската унија за Киев до решавањето на конфликтот . По офанзивата на Украина, Русија брзо одговори. Претседателот Путин го означи украинскиот напад како „провокација од големи размери“ и прогласи антитерористички режим. Руските сили ја продолжија својата контраофанзива, спроведувајќи рација на 28 август во хотелот Сафир во Краматорск, каде наводно бил вклучен британскиот новинар Рајан Еванс. Портпаролката на руското МНР Марија Захарова тврдеше дека Еванс бил агент на британската тајна служба МИ6, но вистинитоста на овие тврдења допрва треба да се потврди. Од дипломатска гледна точка, Зеленски доби поддршка од Европската Унија и Соединетите Американски Држави, кои одвоија уште 125 милиони за поддршка на украинската армија, додека НАТО спроведе воздушна поддршка со обезбедување на првите Ф-16. Меѓународната поддршка е клучна во конфликтот: Западот воведе строги санкции кон Русија во обид да ја ослабне земјата економски и да влијае на нејзиниот капацитет за одлучување. Украинскиот напад во регионот Курск покрена многу прашања за позицијата на владите како што е кинеската: претседателот Си Џинпинг официјално изјави дека сака да одржи неутрална позиција без отворено да застане на страната на која било страна. Владата сепак ја објави својата намера да промовира мирно решение на конфликтот: минатиот мај, Кина и Бразил, управувани од Лула, кој е многу близок до позициите на Кси и Путин, го претставија таканаречениот „консензус од шест точки“, за да донесат двете страни на преговарачка маса. Конфликтот меѓу Русија и Украина се чини дека опстојува без јасна разрешница на повидок. И покрај тековната тензија, директорот на ЦИА Вилијам Барнс го повика американскиот Конгрес да одобри дополнителен пакет воена помош чија цел е да се зајакне поддршката за украинските сили. Барнс го истакна капацитетот на Украина за издржливост со меѓународна поддршка, бидејќи ја истакна важноста од поддршката на земјата во екот на кризата. Оваа тековна руско-украинска криза останува значаен извор на глобална тензија, што носи далекусежни импликации за меѓународната стабилност. Генералниот секретар на НАТО Јенс Столтенберг и претседателот на Украина, Володимир Зеленски, Големите светски сили усвоија различни ставови како одговор на конфликтот во Украина. САД и НАТО беа гласни во својата поддршка за Украина, додека Кина официјално ја задржа позицијата на неутралност. Сепак, Кина ја поддржува Русија економски и исто така изрази подготвеност да дејствува како потенцијален посредник во конфликтот. Војната резултираше со значителни човечки и материјални загуби, што доведе до зголемена загриженост за нуклеарната безбедност и глобалната економска стабилност. И покрај дипломатските напори, мирното решение се чини неостварливо, создавајќи клима на несигурност и нестабилност на светската сцена.