Европската федерација за услуги на поединци (EFSI) е претставничко тело на ниво на Брисел на 21 национална федерација и компании вклучени во секторот за лични и услуги за домаќинството (PHS). Секторот PHS опфаќа активности како што се грижа во ситуации на зависност и инвалидитет, грижа за деца и услуги за поддршка во домаќинството (одржување, градинарство, чистење, итн.)
Со оглед на европските избори, ЕФСИ објави Меморандум каде што издава пет препораки за т.н. „Европа на социјална грижа“.
Пред сè, Федерацијата се залага за даночни олеснувања кои го поддржуваат секторот. Сите земји-членки нудат одреден степен на покриеност со социјална заштита, во натура и/или во готовина, но во споредба со просечното трошење на БДП од 30 отсто за старосни пензии, поддршката за услугите на PHS моментално се проценува на само 8 отсто од просечната БДП.
Како добри практики се издвоени Белгија, Шведска и Франција. Во Белгија, системот за ваучери за услуги овозможува да се надоместат 50 отсто од трошоците. Одбитокот на Шведска плаќа за 90 отсто од услугата, додека одбитокот на Франција дозволува нејзиниот систем за социјално осигурување да ги намали трошоците за 19 отсто. Според EFSI, секое евро потрошено за долгорочни услуги е поврзано со национална додадена вредност од 1,7 евра, плус 0,7 евра во даночни и социјални придонеси.
Од друга страна, даночните олеснувања би го намалиле процентот на луѓе кои не можат да пристапат до услугите на PHS од финансиски причини, кој во моментов се проценува на 35,7 отсто.
Втората препорака се однесува на справување со постарата популација и потребите за нега. На пример, EFSI повикува на соодветно регулирање на работата за нега во живо, важен дел од долготрајната нега. Сепак, од гледна точка на ECR, може да се тврди дека дерегулацијата е на прв степен поефикасен лост за привлекување и задржување на работниците во PHS.
Се предлагаат голем број иницијативи за внесување на мигрантите во секторот PHS, иако ако условите за работа се подобрат во атрактивноста, повеќе државјани на ЕУ треба да бидат во позиција да влезат на овој пазар како баратели на работа. Мерките за подобрување на признавањето на квалификациите ќе придонесат за подобрување на согледаната општествена вредност на PHS услугите. Како и да е, законодавецот треба да ја зачува слободата на поединците да им се јавуваат на членовите на семејството за да вршат ПХС доколку и кога тоа го сакаат.
Според Европската комисија, ПХС е трет сектор со повисок степен на непријавена работа, по градежништвото и ХОРЕКА (хотели, ресторани и угостителство). EFSI проценува дека 3,5 милиони работници на PHS се непријавени во ЕУ, од вкупно 10 милиони.
Нејзината политичка препорака за справување со непријавената работа е преку зголемување на надлежностите на Европската управа за труд. Ова се чини прилично спротивно на принципот на супсидијарност. Националните власти треба да вршат мониторинг за потенцијални прекршоци и санкционирање. Но, пред сè, добро функционалниот пазар на труд, каде побарувачката и понудата се взаемни, се правилен саморегулирачки фактор каде што непријавената работа се намалува, особено ако има недостиг на страната на понудата.
Четвртата препорака се однесува на моделите на вработување. Од пријавените 6,5 милиони работници во ПХС, 2,2. милиони (односно, 34 проценти) се директно вработени во приватното домаќинство. Според EFSI, и овој модел, како и системот помеѓу, каде работниците се регрутираат од трета организација со мандат од клиентите, треба да се третираат подеднакво. Ова се издвојува како разумно и фер.
Конечно, меморандумот на EFSI го критикува наводниот јаз маж-жена поврзан со износот на дневните часови посветени на неплатените активности на PHS. Повторно, слободата на семејствата да го организираат својот приватен живот како што сметаат дека е соодветно не треба да биде предмет на социјален инженеринг, без разлика дали тоа доаѓа од секторско здружение или од владини власти.
Дополнителен извор за споредба на полот е оној на работниците посветени на PHS: 91% се жени, а PHS сочинува скоро 7,5 проценти од вкупната стапка на вработеност кај жените. Уште еднаш, на професионалната струка не му треба определување од горе надолу, туку е легитимен пат за жените. Ако тоа претставува одреден општествен тренд, нека биде така. Подеднакво слободни се и одлуките во семејството да се вработат со скратено работно време. Меѓутоа, јавните власти треба да ги ценат непаричните придонеси на членовите на семејството со посветеност на грижата.
Извор на сликата: www.milehighhomecare.com