Subscribe
Како што се приближуваше гласањето да и се даде на земјата нова влада, во Италија се разгоре жестока дебата за NRRP и дали да се побара или не нејзино преобликување на европско ниво.
Но, што е НРРП и зошто е во центарот на политичката дебата?
NRRP (Национален план за закрепнување и отпорност) е документот што секоја земја-членка мора да го подготви за да пристапи до фондовите на следната генерација на ЕУ (NGEU), алатка воведена од Европската унија за закрепнување по пандемијата по Ковид-19 за заживување на економијата во земјите-членки и да се придвижи кон поодржлива и дигитална економија.
НГЕУ е пакет грантови и заеми од 750 милијарди евра, чија централна компонента е Обезбедување и отпорност (РРФ), која има времетраење од шест години, од 2021 до 2026 година, и вкупна големина од 672,5 милијарди евра ( 312,5 грантови, останатите 360 милијарди нискокаматни заеми).
Италија е главен корисник со 191,5 милијарди евра средства поделени помеѓу грантови (68,9 милијарди) и заеми (122,6 милијарди). На нив мора да се додадат околу 13 милијарди евра од програмата Помош за обновување на кохезијата и териториите на Европа (React-Eu) и дополнителните 30,62 милијарди евра доделени од владата на Драги, кои ќе бидат искористени за завршување на проектите содржани во закрепнувањето план.
Според тоа, вкупно ресурсите со кои Италија ќе управува ќе бидат над 235 милијарди евра.
Италијанскиот план е поделен на 6 „мисии“:
Дигитализација, иновации, конкурентност, култура и туризам, Зелена револуција и еколошка транзиција, инфраструктура за одржлива мобилност, образование и истражување, инклузија и кохезија и здравје, при што само првите две апсорбираат околу 60% од ресурсите.
Ова е огромна бројка, која одредува колку е клучно Италија да успее да ги исполни сите поставени параметри и рокови, но која веднаш покажува една аномалија: здравството имаше најмала распределба по кризата која ги покажа своите граници и недостатоци.
Во моментов, по завршувањето на првите две фази со постигнување на целите, процесот за постигнување на декемвриските цели е одложен поради неуспехот на актуелната влада да активира поголем дел од уредбите за спроведување, а деновиве ќе продолжи во принудни фази да заклучи што беше планирано, ризикот затоа тие да не се постигнат, како што призна потсекретарот на Претседателството на Советот, Роберто Гарофоли, се речиси нула.
Но, од каде доаѓа идејата да се побара ремоделирање на планот?
Според лидерот на десниот центар Џорџија Мелони, изработката на „нов план“ е повеќе од логичен избор ако се земе предвид дека закрепнувањето било елаборирано во функција на закрепнувањето по Ковид-19 пред енергетската и политичката криза предизвикана од Руската инвазија на Украина.
Всушност, новите сценарија што се појавија, пред сè, зголемувањето на цените на гасот и електричната енергија, брзо предизвикаа незапирлив пораст на инфлацијата и непропорционално зголемување на трошоците за енергија низ Европа и, природно, во Италија.
Да се замисли да се преуредат дел од ресурсите со цел да се распределат на нови критични сценарија, особено во однос на еколошката транзиција, која до денес изгледа тешко да се спроведе ако се земе предвид дека по војната во Украина беше одлучено повторно да се активира енергијата на јаглен станиците за да ги надоместат енергетските тешкотии, всушност се чини дека се здрав разумен избор и е во согласност со реалната ситуација.
Треба да се додаде дека, како што веќе беше спомнато, голем дел од ресурсите се заем и не се отплати, па се чини малку веројатно дека за заемот не би можело повторно да се преговара, иако во рамките на одредени насоки и гаранции, како што е предвидено и во политичкиот програма на централно-десничарската коалиција, целосно искористување на ресурсите на НРПП дури и со надополнување на досегашните доцнења во спроведувањето.
Накратко, избор што би можеле да го дефинираме како вистински политички за оние кои се подготвуваат да управуваат со нација во економска криза како што е Италија, предвидувајќи можно престројување на ресурсите врз основа на сценаријата во моментот, наместо да го земат предвид напишаното и претставена како недопирлива догма.
Затоа, да си го поставите прашањето дали презентираниот план е навистина недопирлив изгледа повеќе од легитимно ако не и правилно.
Џорџија Мелони, лидер на Fratelli d’Italia, централно-десничарската партија која моментално е наведена како партија број еден во Италија, смета дека тоа е неопходно и дека преобликувањето е поитно од кога било.
Спротивно на тоа, Џани Лета, секретар на Партито Демократико, главната италијанска левичарска партија, смета дека ПНРР е недопирлив во сегашната формулација, формулација за која неговата партија во голема мера придонесе за време на владата на Драги.
Лично, мислиме дека способноста да се приспособат изборите на реални ситуации е една од главните вештини што треба да ги поседува еден политичар, поради што сметаме дека размислувањето за реконструкција е логичен и правилен избор и дека тоа нема да предизвика никаков „политички земјотрес Во рамките на ЕУ, освен од оние кои секогаш се обидувале да ги „далечински контролираат“ економско-политичките избори на Италија, со одобрение на левицата и нејзините лидери.
Автор: ФеМо
The text was translated by an automatic system