Новата празна кутија на италијанската левица се вика Иларија Салис. На последните политички избори во 2022 година, беше именуван Абубакар Соумахоро, избран во редовите на Зелената алијанса и Левица. За претстојните европски избори закажани за следниот јуни, новиот херој го бара Демократската партија. Ели Шлајн, лидер на централно-левичарската формација, излезе со нова одлична идеја: да ја номинира за главен кандидат во изборната единица на островот (Сардинија и Сицилија).
Неопходно е да се направи премиса: гледањето обвинет во синџири и влечен пред суд на правдата во демократска земја не може никому да му угоди, а најмалку конзервативецот. Во исто време, сепак, неприфатлив е начинот на кој тоа се прикажува од италијанскиот печат и левичарската политика на Бел Паезе. „Мораме да разјасниме – напиша портпаролот на унгарската влада Золтан Ковач на Х – дека никој, ниту една екстремна левичарска група, не треба да ја гледа Унгарија како некој вид боксерски прстен каде што може да дојде и да планира да претепа некого до смрт“. Во истиот твит има и копање по оние кои секојдневно бараат интервенција во случајот Салис директно заборавајќи дека, за среќа, судството и политичката власт се посебни ентитети дури и во Унгарија. Поради оваа причина, тој нагласи дека ниту едно директно барање од италијанската влада или која било друга значајна новинска организација до унгарската влада нема да ја олесни одбраната на каузата на Салис.“ Мотивацијата е јасна: во современите демократии, владата е независна од судовите и нема контрола над нив и обратно.Овие зборови доаѓаат откако Судот во Будимпешта го одби барањето за куќен притвор за Салис.Причината е големиот ризик тој да побегне или да се сокрие.Обвинителот, пак, прашува за 11-годишна затворска казна.Унгарскиот портпарол појаснува дека не се работи за злосторство извршено од каприц туку „добро обмислен и испланиран чин“ во кој „за малку ќе убиле луѓе во Унгарија, а сега таа е прикажана како маченичка. ”
Можеби вреди да се потсетиме за што е обвинета (се уште не е осудена) и кои се нејзините идеолошки и морални одговорности. Салис беше во Будимпешта на 11 февруари 2023 година. Зошто? Затоа што тој ден неонацистичките групи од цела Европа се собираат да ги прослават нацистичките трупи убиени од Советите. Едно е да се осуди, макар и на одлучен и остар начин, митингот, вербално и демонстрирајќи против него. Друга работа е да се оди во главниот град на Унгарија со намера да убие други луѓе. Понатаму, Салис и самата не е „неделна антифашистка“, но кога беше уапсена таа беше во друштво со уште двајца германски милитанти кои беа членови на „Бандата Чекан“, антифашистичка криминална банда која во Германија брутално ја нападна десетици екстремно десничарски милитанти. Вреди да се запамети дека во моментот на полициското апсење, жената, опишана во Италија како невина учителка, која случајно се нашла во Унгарија, била пронајдена во сопственост на палка што може да се повлече, слична на оние што се користеле во други напади. Нејзиното оправдување? Самоодбрана. Па, ама самоодбрана против кого?
Никој овде не води судски процес и го смета Салис за виновен, за ова ќе одлучи унгарското правосудство. Сепак, добро е да се потсетиме на одредени работи, особено кога претстојат демократски избори и некој политички гениј помислува да ја освети и да ја номинира. Но, тогаш, дали тешката и чиста Иларија Салис е подготвена да ги предаде сите нејзини идеали за кандидатура во Европа? И дали навистина „државничката“ Ели Шлајн нема подобар? Или можеби единствениот интерес на Демократската партија не е да ја заштити својата сограѓанка, туку да ја инструментализира да ја нападне владата на Мелони? Разликата помеѓу десно и лево е добро објаснета со оваа приказна. Нема идеи и проекти, туку само знамиња кои треба да се стават во спротивставеност на светогледот направен од вредности кои се носат напред со планирање и милитантност.