Subscribe
Во блиска иднина, европската политичка сцена ќе мора да се пресмета со политиките на раѓање кои често не ги претставуваат вистинските барања на граѓаните. Посебно во поглед на бројките за наталитетот на кои е сè потешко да се гледа со надеж.
Медиумски судир на Г7
Особено во Италија, но со резонанца и низ главните европски и меѓународни весници, се разви случај – целосно медиумски и без никаква основа – околу наводното наметнување од страна на премиерот Џорџија Мелони за отстранување на зборот „абортус“ од конечната декларација. на Самитот на Г7. Случај што доби широка покриеност во главните медиуми, но тој – како што изјави и премиерот Мелони – немаше вистинска основа во преговорите за текстот. Всушност, самата Мелони многу јасно стави до знаење дека не постои прашање за скратување на правата, туку упатувањето во овој тип на документи не е на поединечни прашања, туку на претходни декларации, како што е декларацијата од Хирошима во овој случај. Текст каде што пасусот за потребата да се гарантира пристап до бесплатен и безбеден абортус беше многу јасен. И во таа прилика, премиерката Мелони изјави дека на никаков начин не сака да го промени законот 194 (за абортус), сметајќи дека неговата примена во сите негови делови е неопходна. Според тоа, полемика, намерно поставена, која не се рефлектира во реалноста на состаноците на самитот. Направена тепачка која, сепак, има заслуга да стави до знаење како прашањата поврзани со наталитетот – и политиките што го поттикнуваат – мора да имаат место и растечка тежина во европската дебата, особено по исходот од последната европски избори. Во овој случај, невозможно е да не се земат предвид барањата што граѓаните на земјите-членки со своите гласови ги предочија пред европските институции.
Бројките за наталитетот во Европа
Тоа се истите податоци дадени во март 2023 година од Евростат за стапката на наталитет во Европа што ги загрижија европските канцеларии и институциите на ЕУ во не мала мера. Во 2021 година, всушност, европскиот просек изнесуваше 1,53 раѓања по жена. Ова доведе до вкупно 4,09 милиони раѓања во таа година. Иако ова може да изгледа дека е подобрување во споредба со 2020 година, кога се родиле само 4,07 милиони нови бебиња, севкупниот тренд од 2008 година сè уште е во опаѓање (имајќи предвид дека таа година се родиле 4,68 милиони бебиња). Ситуацијата не се подобрува ако ја погледнеме Италија, денес со наталитет на историски најниско ниво. Станува збор за 1,25 раѓања по жена, бројка што ја надминаа само Шпанија, која изнесува 1,19 и Малта со 1,13. Првите места во анализата на Евростат ги држи Франција, со 1,84 родени деца по жена, а потоа следат Чешка (1,83), Романија (1,81) и Ирска (1,78).
Да се спроведат политики за наталитет
Податоците, како и времетраењето на дебатата, јасно покажуваат дека Европа се соочува со историски момент во кој населението расте сè помалку, додека просечната возраст на нејзините жители расте од година во година. Оваа непредвидена состојба на намалување на наталитетот и стареење на населението има неколку реперкусии врз европскиот систем. Првото огромно влијание е на пазарот на трудот и на социјалните и пензискиот систем. Доволно е да се размисли, повторно во однос на вработувањето, колку рурални средини ќе бидат осудени на напуштање доколку овој тренд не биде силно обратен во наредните децении. Да не зборуваме за улогата што Европа без раст и со стареење на населението ќе ја игра на глобалната сцена на прагот на големите меѓународни предизвици што не очекуваат.
Токму поради сите овие причини е пожелна Европа на млади семејства, Европа која гледа на демографскиот предизвик како клуч за својата иднина. Мора да почнеме да дејствуваме, почнувајќи од јавната потрошувачка за самиот наталитет, што мора да се смета на исто ниво со секоја друга продуктивна инвестиција. Инвестиции кои сè повеќе треба да се стимулираат и преку европскиот буџет, со средства поврзани со политиките за семејна поддршка што ќе ги спроведуваат различните земји-членки. Тогаш мораме да се стремиме кон промена на парадигмата во заедницата, фокусирајќи се повеќе и повеќе на културата „пријателска за бебињата“, како и на создавање програми (вклучувајќи и линии за финансирање) наменети за жени во економски кревки услови кои сакаат да забременат. . Конечно, не можеме да им свртиме грб на сите оние европски граѓани на кои на поодмината возраст им требаат политики за поддршка. Низа мерки кои се насочени кон промена на курсот по прашањето на наталитетот и стареењето, за да се поддржи неопходен пресврт.