Последиците од дебатата Бајден-Трамп

Дебатата Бајден-Трамп во четврток на 27 јуни 2024 година го откри она што долго време го говорев дека Џо Бајден е психички и физички неподобен да биде претседател на Соединетите држави. Но, тоа им го откри не само на американските гласачи, туку и на непријателите на Слободниот свет – волците кои демнат во темните улички на светот, Кси во Кина, Путин во Русија, Хамеини во Иран и младиот Ким во Северна Кореја. Сосема е веројатно дека ова ќе го сметаат за можност, Путин да ја засили својата инвазија на Украина, Кси да го заземе Тајван, Хамеини да го нападне Израел, а младиот Ким да прави зло со своите проектили. Ова го прават диктаторите. Ако видат слабост или недостаток на решителност, тие дејствуваат. Бајден во дебатата секако покажа дека САД немаат лидер.

Пресметки и погрешни пресметки на диктаторите

Честопати диктаторите се коцкаат, а понекогаш не го добиваат она што го сакаат откако ќе се надминат себеси. Хитлер го прекрши Версајскиот договор во 1936 година со испраќање на германската војска во Рајнска област. Ништо не се случи. Тој повторно го прекрши Договорот со повторно вооружување. Ништо не се случи. Во 1938 година ја зазел Судетската област, населена главно со германски говорници, со согласност на Велика Британија и Франција. Набрзо ја презеде контролата врз остатокот од Чехословачка. Ништо не се случи. Потоа тој ја нападнал Полска во 1939 година, а на крајот реагирале Велика Британија и Франција и и објавиле војна на Германија, на големо разочарување на Хитлер. Тој мислеше дека може да се извлече со ова, како и со неговите претходни успешни коцкари.

Исто така, Путин ја нападна Грузија во 2008 година и зазеде некои територии. Ништо не се случи. Тој ја нападна Украина во 2014 година и го зазеде Крим и териториите во источна Украина. Ништо не се случи (од какво било значење). Последователно, Путин во 2021 година мислеше дека може повторно да ја нападне Украина за да го спречи нејзиното приклучување кон Западот, но сега му се спротивстави и две земји со добро опремени и добро обучени воени сили веднаш се приклучија на НАТО, Шведска и Финска. Путин погрешно мислеше дека може да се извлече од ова. Така направи и очигледно незнајната американска разузнавачка заедница, при што САД побрзаа да му понудат азил на украинскиот лидер Зеленски на почетокот на инвазијата.

Решавање на војната во Украина

Дебатата Бајден-Трамп откри неверојатна слабост во раководството на Слободниот свет. Постои јасна и присутна опасност во месеците пред претседателските избори во САД. Се надеваме дека луѓето околу Бајден, и се чини дека го контролираат, ќе дејствуваат цврсто, но внимателно за да ја избегнат оваа опасност. Соединетите Американски Држави ја контролираат убедливо најмоќната воена сила во светот. Но, европските и азиските лидери, исто така, мора да се спротивстават на оваа прилика. Украинската војна мора да заврши, и за жал нема да заврши со конечна пораза на Русија. Затоа треба да се најде решение кое и Русија и Украина можат да го прифатат. Ова мора да биде прекин на огнот и поделба на спорните територии на многу гласачки зони каде гласачите ќе одлучуваат на слободни избори, под меѓународен надзор, дали нивната зона ќе ѝ припадне на Украина или на Русија.

Така Данска и Германија го решија спорот за Шлезвиг во 1920 година. Регионот беше поделен на три гласачки зони. Најсеверната зона гласаше за Данска, а централната за Германија, а потоа беше оценето дека е непотребно да се одржат избори во најјужната зона, бидејќи беше очигледно дека жителите со големо мнозинство ќе гласаат за Германија. Според тоа, границата меѓу двете земји беше поместена на југ, мирно.

Европа мора да придонесе

Европските лидери, исто така, треба да сфатат дека треба да трошат помалку за социјална помош (таквите бенефиции и онака стануваат сè помалку неопходни со зголемен просперитет) и повеќе за одбрана. Тие не можат да очекуваат дека САД ќе го сносат најголемиот дел од трошоците за одбрана на Европа, како што беше случај досега. Соработката над Северен Атлантик, во НАТО, треба да се зајакне, но тоа мора да биде соработка меѓу земјите од кои секоја дава свој придонес. Европејците мора да даваат, а не само да примаат. Ова е елоквентно опишано во една исландска викиншка песна:

Со облека и раце пријателите ќе се радуваат едни со други,
така и некој се докажал;
за пријателите траат најдолго, ако судбината е фер
кои даваат и пак даваат.

Тајван мора да се брани

Повторно, на Кси не треба да му се дозволи да го заземе Тајван, главно затоа што тоа би бил почеток на процес, а не негов крај: тоа би значело поагресивна Кина, која ќе им се заканува на нејзините соседи. Одбраната на Тајван главно мора да биде задача на самите Тајванци кои можеа многу да научат од Финците од 1940 година за тоа колку ефикасно да се брани мала земја од инвазија од голема земја. Но, Јужна Кореја и Јапонија, а можеби и Виетнам, Индија и Филипини, исто така имаат силен интерес да не го хранат волкот за да трча побрзо. Последно, но не и најмалку важно, Соединетите Држави и нејзините најблиски сојузници, Велика Британија, Австралија и Нов Зеланд, мора да се соочат со своите одговорности во новата Студена војна што Кси ја започна во 2012 година. Тие треба да се подготват за спречување на инвазијата или блокадата на Тајван.

Во меѓународните последици од дебатата Бајден-Трамп, најсериозно сознанието на диктаторите колку е слабо раководството на САД, мора да се подготвиме за најлошото, додека да се надеваме на најдоброто.