Subscribe
Еден од главните настани во февруари за Европската Унија и нејзините земји-членки беше секако изборниот круг во Германија. Германците масовно излегоа на гласање, а процентот на гласачи со право на глас достигна 84%. Избори кои ни покажаа нација сè уште поделена меѓу Исток и Запад. Всушност, неколку аналитичари забележаа силна географска неусогласеност во трендот на гласање: особено, Источна Германија – повторно обединета со остатокот од земјата по падот на ѕидот во 1989 година – гласаше во мнозинство за AFD (Алтернатива за Германија), додека Западот застана на страната на ЦДУ на Фридрих Мерц. Навистина, поранешната партија на Меркел победи на изборите, и покрај тоа што мораше – како и обично – да изгради коалиција за да владее. Не поминува незабележано дека на овој процес на градење влада ќе влијае и меѓународната ситуација. Особено по средбата во Овалната соба меѓу Доналд Трамп и Володимир Зеленски.
КОЈ ПОБЕДУВА А КОЈ ГУБИ
Доколку ЦДУ е формален победник во изборниот круг во Германија, податоците мора да се анализираат попрецизно за да се разбере сценариото во кое Фридрих Мерц се движи во изградбата на новата извршна власт и неговата потрага по владини сојузници. Вистинското изненадување (иако за неколку аналитичари и тинк-тенкови тоа би било потврда) се наоѓа во неверојатниот резултат што го постигна АФД. Според податоците, секој петти гласач во Германија се определил за партијата на Алиса Вајдел (со 19,7 отсто од гласовите), со што екстремно десничарската формација е втора по големина партија во земјата. Шеесет и деветгодишниот Фридрих Мерц се врати во политиката – тој се оддалечи од неа во 2009 година – и доби очекуван резултат против Олаф Шолц, но не и претходен заклучок во однос на бројките. Впрочем, гласачката кутија на ЦДУ и даде 28 отсто од гласовите. Вистински губитници во оваа рунда се социјалдемократите на Шолц со кои, сепак, канцеларот во Пекторе Мерц не може да избегне преговори.
ВЛАДИНИ СЦЕНАРИЈА
Мерц сега ќе мора да ги собере сите неопходни чекори за да постигне мнозинство во парламентот за да може да владее. Се разбира, патот на преговорите е прилично лесен за погодување, ако не е веќе во голема мера обележан: седнувањето на маса со Олаф Шолц е навистина задолжителен избор. Нема да биде лесно да се најде политички плоштад со сојузници кои излегоа како губитници од претходната „семафорска коалиција“, особено за прашања како што се имиграцијата и животната средина. Всушност, Мерц има многу различни идеи за овие прашања во споредба со сегашниот канцелар. Сепак, овие разлики веројатно нема да доведат до распаѓање на преговорите, исто така затоа што наместо тоа ќе биде лесно да се најде компромис за одбранбените прашања и поддршката за Украина во конфликтот со Русија.
ЕВРОПА СЕ ВРАЌА НА ДОНЕСУВАЊЕ НА ОДЛУКИ
Од гледна точка на институциите на ЕУ, секако вреди да се напомене дека исчекувањето на германските избори се почувствува. Многу клучни предлози беа одложени за да се чека исходот од изборите и да се види дали ќе ја имаа поддршката од Берлин. Иако фокусот во Брисел е ставен на гледање на државите, а не на изборите, неспорно е дека поддршката на Олаф Шолц не може да се земе во номинална вредност, особено за клучните и чувствителни прашања како што се заедничката одбрана и политиката за поддршка на Украина и санкционирање на Русија. Особено во меѓународно сценарио променливо како она од последните недели. По изборите и наведената политичка ситуација во Берлин, Европската унија се врати на планирање важни и сигурни назначувања за иднината на Унијата и нејзините земји-членки. Конкретно, веќе е свикан вонреден Европски совет за заедничка одбрана на 6-ти март со цел да се постигне заедничко разбирање меѓу земјите-членки за поддршката за Украина, особено по новите позиции заземени од прекуокеанските сојузници. Јасно е дека на следниот Совет сепак ќе седне Олаф Шолц на местото резервирано за Германија, но секако ќе се претстави пред другите лидери со веќе во голема мера договорена позиција со канцеларката во пекторе.