Неколку дена по бунтот на Вагнер, западните аналитичари и коментатори беа убедени дека Евгениј Пригожин официјално е на листата на хитови во Кремљ, подготвен да го плати со својот живот (или барем со својата слобода) предизвикот што му беше ставен на рускиот диктатор и поранешен пријател, Владимир Путин. Реалноста на теренот повторно покажа колку малку западниот печат ја разбира сложената олигархија и односите на моќ на Русија и нивниот начин на постапување.
Не само што Кремљ потврди директна средба меѓу Пригозин и Путин на почетокот на јули, туку како последица на бунтот, компаниите поврзани со Евгениј Пригожин неверојатно обезбедија државни договори во вкупна вредност од 2 милијарди рубљи само во тој месец.
Руските истражувачки новинари откриваат дека прехранбените претпријатија на Пригожин (кои служеа како покритие за финансискиот гасовод меѓу рускиот буџет и ПМЦ на Вагнер во минатото) вешто ги зачувале значајните договори за обезбедување топли оброци на учениците во општините соседна Москва.
Беше направен сеопфатен преглед на 17 фирми вклучени во Пригожин за да се процени степенот на неговиот континуиран пристап до државните пари. Импресивно, Центарот за социјална исхрана доби договор во вредност од 705 милиони рубљи од администрацијата на Митишчи, додека Продфудсервис доби 935 милиони рубљи од администрацијата на Красногорск, нагласувајќи го успехот на конзорциумот што го поседува „Готвачот на Путин“ во задржувањето на финансирањето.
Понатаму, потфатите на Пригожин продолжија да се ангажираат со федералниот државен детски камп „Артек“, обезбедувајќи договор вреден 260 милиони рубли за услуги за исхрана на децата во 2023 година преку „Комбинат за предучилишна исхрана“. Важно е да се напомене дека гореспоменатите договори се склучени со граѓански државни институции, бидејќи спецификите на воените договори за храна остануваат класифицирани.
Оваа постојана соработка помеѓу државните ентитети и претпријатијата на Пригожин подразбира потенцијално овековечување на механизмот за финансирање за активностите на приватната воена компанија Вагнер (ПМЦ) во Африка. Исто така, со преместувањето на главното седиште на ПВК во Белорусија, некои експерти сметаат дека понатамошните операции во Украина не се исклучени. Сепак, едно е сигурно: услугите на Евгениј Пригожин сè уште се потребни.
The text was translated by an automatic system