Subscribe
Социјалистичката влада на премиерот Педро Санчез повторно попушти на сепаратистичката уцена за да ја одржи власта.
Конгресното биро го обработи барањето за гласање доверба од страна на Junts per Catalunya, партијата на бегалецот и водач на државен удар Карлес Пучдемонт, демонстрирајќи дека социјалистичката влада е подготвена да плати секаква цена за да остане на функцијата.
Овој потег ја означува првата „исплата“ на Карлес Пуџдемон и неговата партија, кои јасно ставија до знаење дека стабилноста на владата зависи од нивното одобрување.
Откако Санчез ја обезбеди својата кандидатура за премиер со кревка парламентарна поддршка, неговата стратегија е јасна: нудење привилегии и отстапки на сепаратистичките сојузници во замена за нивната поддршка.
Овој пат, барањето на Јунтс беше гласање за доверба што ќе му овозможи на Пучдемон да продолжи да ја обликува политичката агенда. И покрај првичниот отпор од ПСОЕ, партијата на крајот капитулираше, што е уште еден знак за слабост на владата и недостаток на автономија.
Процесот што доведе до гласање за доверба беше хаотичен и разоткриен. По два неуспешни обиди, Конгресното биро, контролирано од Шпанската социјалистичка партија (ПСОЕ) и нејзиниот прогресивен коалициски партнер Сумар, конечно го прифати барањето на Јунтс. Овој пресврт на настаните нагласува како Санчез продолжува да го потчинува шпанското управување на барањата на радикалното малцинство кое има намера да ја поткопува државата.
За гласањето ќе се расправа и ќе се гласа во наредните недели, со што ќе се обезбеди уште една рунда на тензии и принуда.
Додека Санчез зборува за „соживот“ и „дијалог“, реалноста е дека тој го гради својот мандат врз отстапки кои го загрозуваат уставниот поредок.
Опозицијата, предводена од Народната партија (ПП) и Вокс, остро го критикуваше овој маневар.
ПП тврди дека ПСОЕ ги предала своите гласачи попуштајќи на наметнувањето од Пуџдемон, бегалец од правдата кој продолжува да врши влијание врз шпанската политика од Белгија.
Конзервативната партија „Вокс“, пак, ја осуди отстапката како дополнителен доказ за „авторитарниот двигател“ на владата, дејствувајќи зад грбот на граѓаните и владеењето на правото.
Основното прашање со ова гласање за доверба е јасно: премиерот Санчез ја загуби контролата врз сопствениот законодавен дом и сега е целосно зависен од поддршката на силите кои сакаат да ја разбијат Шпанија. Политиката на смирување кон сепаратистите не е ништо ново, но достигна невидени нивоа. Од давање помилување до елиминирање на кривичното дело бунт, ПСОЕ го отвори патот за сепаратизмот да продолжи да ги унапредува своите цели.
Политички, оваа ситуација ја разоткрива и кревкоста на Сумар, помладиот партнер на владата.
Заменик-премиерката и еден од главните гласови на Сумар, Јоланда Дијаз, држеше низок профил за ова прашање, но нејзината партија целосно го поддржа процесот за гласање доверба.
Покрај тоа, оваа отстапка има значителни економски и социјални последици. Додека владата се фокусира на обезбедување на политичкиот опстанок на Санчез, вистинските проблеми на граѓаните се настрана. Инфлацијата продолжува да ги повредува семејствата, јавниот долг е на историски највисоки нивоа, домувањето останува критично прашање, а несигурноста е во пораст во градовите вклучително и каталонската Барселона.
Сепак, приоритет на Педро Санчез останува да ги смири оние кои бараат распад на Шпанија, коалиција на партии што се протега надвор од Јунтс, но ги вклучува каталонската левичарска партија Ескера Републикана, Баскиската националистичка партија, ЕХ Билду и Галицискиот националистички блок (БНГ).
Другите отстапки за Јунтс се очекува да се реализираат, вклучително и пренесување на надлежностите за управување со имиграцијата од Националната влада на регионалната влада на Каталонија, мерка без преседан и привилегија што не е во корист на ниту една друга шпанска автономна заедница.
Гласовите на Јунтс ќе продолжат да бидат критични за одржување на главните законски предлози на Санчез, вклучително и неодамна воведеното намалување на работната недела од 40 на 37,5 часа.