Состојба на Унијата: кои перспективи за Европа?

На 13 септември 2023 година, претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, ја предаде состојбата на Унијата во ЕУ.

Претседателот, исто така, испрати писмо со намери до претседателката на Европскиот парламент, Роберта Мецола, и до премиерот Педро Санчез од Шпанија, кој моментално претседава со Советот. Обраќајќи им се на Мецола и Санчез, Фон дер Лајен ги разгледа главните приоритети на Европската унија за 2024 година, како што се Европскиот зелен договор, дигитализацијата, економијата и индустриската конкурентност на ЕУ, кои се опфатени и во писмото за состојбата на Унијата. . Особеноста на текстот упатен до двајцата европски претседатели лежи во фактот што претседателот на Комисијата истакна и повтори дека целта останува подготовката на следната генерација на европскиот проект и дека во овој долг пат Комисијата секогаш ќе игра централна улога на која може да се потпрат и Советот и Парламентот. Ова е секако изјава на која треба да се восхитуваме, но во исто време сугерира дека ќе се труди да не се откаже од позицијата што ја постигна во 2019 година.

Во писмото „Состојба на Унијата 2023“, претседателот, се разбира, потсетува дека за помалку од 300 дена ќе има избори за Европскиот парламент, што ќе биде можност за сите граѓани на ЕУ да го дадат својот глас и да одлучат за иднината на Европа. Тоа исто така ќе биде можност да се размислува за работата во последните неколку години и да се разбере кои прашања треба да бидат централни.

Меѓу нив се војната во Украина, климатските промени, вештачката интелигенција, како и проблемите со економијата и работата. И токму на овие теми граѓаните на Европа ќе одлучат кој најдобро претставува и кој најдобро може да работи во наредните години.

Во своето писмо, претседателката Фон дер Лајен, исто така, ја нагласува потребата да се стекне довербата од народот, што е основен прв чекор во одговорот на нивните аспирации и грижи.

Покрај тоа што му се заблагодари на Парламентот за работата, таа сакаше да ги истакне клучните точки од програмата што ја презентираше во 2019 година и која, според нејзините впечатоци, можеше да ја спроведе во текот на овие години.

Затоа таа се осврна пред сè на темата животна средина. Беше неизбежно таа да зборува во корист на европскиот зелен договор и амбициозните, но сепак нереални цели што овој план ги предлага да се постигнат во премногу краток временски рок. Г-ѓа фон дер Лајен ја повтори важноста да се продолжи по патот што го одбележа таа и нејзиното мнозинство досега и нагласи колку е клучно да се придвижиме кон правична и праведна транзиција. Иако, во реалноста, тоа не беше многу точно.

Зелената транзиција е придружена и со предизвикот во економска, социјална и конкурентност на Европската унија. Нејзиниот говор наведува дека трите главни елементи на кои треба да се фокусира се трудот, инфлацијата и деловното опкружување. Токму овие три елементи треба да се земат предвид за заживување на пазарот на труд и економијата, но и за зголемување на конкурентноста на ниво на ЕУ. Но не само тоа, бидејќи едно од можните решенија што се предлага е и квалификуваната миграција, која според претседателот на Комисијата треба да се поттикне. Потоа се споменува NextGenerationEU како инструмент кој може да ги поттикне економијата и пазарот на труд во Европа, зголемувајќи ја листата на достигнувања што програмата за 2019 година, според зборовите на Фон дер Лајен, би биле постигнати во овие години.

Повторно, во однос на NextGenerationEU, фон дер Лајен нагласи дека осврнувајќи се на темата за дигитализација, целта од 20 отсто инвестиции во дигитални проекти NextGenerationEU е надмината. Во оваа насока беше истакнато дека дигитализацијата од една страна е голем ресурс кој мора правилно да се искористи, но и чии високи ризици мора да се земат предвид. Слично, ова мора да се направи и во однос на вештачката интелигенција. „Тоа ќе ја подобри здравствената заштита, ќе ја зголеми продуктивноста, ќе ги реши климатските промени. Но, исто така, не треба да ги потценуваме многу реалните закани“, потврди таа, земајќи го предвид фактот дека се развива дури и побрзо отколку што самите креатори можеа да предвидат. На ова, за среќа, Европската Унија се придвижи пред извесно време со претставување на првата легислатива за вештачка интелигенција.

Друга жешка тема на која се зборува во писмото е безбедноста и миграцијата. Конкретно, фон дер Лајен истакна: „Треба да го покажеме истото единство на целта кон Африка како што покажавме за Украина. Треба да се фокусираме на соработката со легитимните влади и регионалните организации. И ние треба да развиеме заемно корисно партнерство кое се фокусира на заедничките прашања за Европа и Африка“. Таа ја спомена важноста од ефикасно и брзо управување со имиграцијата, бидејќи ова е едно од најгорливите прашања на европската, но и глобалната политичка агенда. Конечно, посебно се споменува војната во Украина. Претседателот ја искористи можноста да ја потврди посветеноста на ЕУ за украинската кауза и дека оваа поддршка треба да продолжи неуморно до крајот на непријателствата и се додека е потребно.

Во заклучоците од својот говор, фон дер Лајен прави експлицитно упатување на иднината на Унијата, која ќе зависи од исходот на изборите што ќе се одржат следниот јуни 2024 година, без да прикрие надеж за продолжување на патот што го започна нејзиното мнозинство во 2019 година. Но, исто така, свесни дека ќе биде важно да се „слуша гласот на Европејците“.

Писмото на претседателот на Комисијата на ЕУ се чини дека е речиси изборен манифест и често се појавува самореферентно, сакајќи да изнесе повеќе точки на светлина од многуте проблеми со кои треба да живее и се соочува европската заедница секој ден. Денес, се чини дека приоритетите на претседателката фон дер Лајен не ги одразуваат оние на граѓаните на кои таа има намера да им се обрати. Наместо тоа, се чини дека таа е фокусирана на продолжување на проектот кој е веќе во тек и кој соодветно не ги зема предвид неизбежните, честопати ненадејни и непредвидливи промени што ги претрпе нашето општество, пред сè, кризата во Украина и пандемската криза Ковид-19. , кои засекогаш го променија начинот на кој луѓето се справуваат со животот и ги променија нивните приоритети.

На спротивен начин, денес европските конзервативци предлагаат практична и конкретна алтернатива на инерцијата која често се доживува на ниво на ЕУ. Постои волја за реформирање на економското управување со ставање на растот и инвестициите во центарот, со запирање на континуираните бесмислени зголемувања на стапките на ЕЦБ кои не ја намалуваат инфлацијата, туку предизвикуваат рецесија. Има волја да се дејствува во име на еколошка транзиција која се заснова на реализам, а не на идеолошки цели кои не ги земаат предвид бизнисите и индустриите, особено оние во производството и земјоделството. Постои волја да се дебирократизира Европската унија, поддржувајќи ја и олеснувајќи ја работата на малите и средни претпријатија, враќајќи го стратешкото производство во Европа. Конечно, постои волја веднаш да се дејствува за да се најде конкретно решение против трговијата со луѓе и илегалната имиграција што ги прави нашите градови небезбедни. Накратко, конзервативците сакаат повеќе акција и помалку разговор.

2024 година претставува важна нова фаза во историјата на Европа, која сега повеќе од кога било има шанса да го промени патот, доколку граѓаните дозволат нова политичка коалиција да покаже како, на ист начин како и многу десничарски влади во тоа го прават земјите-членки, можно е да имаме голема и добро управувана конзервативна Европа која вистински ги дава приоритетите на интересите и потребите на своите граѓани.