Човекот од зелениот договор

На 3 октомври 2023 година, извршниот потпретседател на Европската комисија Марош Шефчовиќ се појави пред Европскиот парламент за да одговори на прашањата што доаѓаат од членовите за главната точка од неговата надлежност, имено, таканаречениот „Европски зелен договор“.

За жал, господинот Шефчовиќ не даде многу информации, туку збирка клишеа кои тешко можеа некого да убедат.

Тој започна со одбрана на законодавните иницијативи за кои Групата на европските конзервативци и реформисти (ЕЦР) смета дека се многу штетни за економијата: Законот за обновување на природата и новите правила за пакување кои го напуштаат претходниот модел на рециклирање за повторно користење.

Понатаму, потпретседателот на Комисијата ја бранеше Регулативата за екодизајн за одржливи производи, додека ние би сакале помала регулатива за да се намали административниот товар и да се промовира растот.

Четвртиот дел од регулаторниот материјал на ЕУ беше пофален од словачкиот бирократ – Законот за критични суровини, наводно намалувајќи ги нашите зависности. Сепак, останува да се види како концептот на „отворена стратегија“ ќе ја подобри автономијата на суровините. Детето брзо би сфатило дека тоа се контрадикторни предмети и затоа нивното мешање е една бизарна церемонија на збунетост.

Г-дин Шефчовиќ продолжува да ја брани благосостојбата на животните како цел каде што го стави на работа „својот тим на комесари за зелените договори“. Ние би препорачале човечките ресурси на Комисијата да се ангажираат за човековата благосостојба, благосостојбата на работниците, благосостојбата на претпријатијата и благосостојбата на нациите.

Очигледно, оваа есен тој ќе се фокусира на енергијата на ветерот и така објаснува. Ова изгледа логично, бидејќи есента и зимата се обично сезони кога дува ветер; би изгледало сосема оригинално да се фокусираме на сонце (или песок, како што оди брифингот) помеѓу месеците октомври и Велигден.

Ангажманот со граѓаните, според потпретседателот на Комисијата, ќе се манифестира преку Фондот за праведна транзиција. Овој фонд всушност лекува дел од раните предизвикани од Зелената транзиција и Зелениот договор. Комисијата на крајот на денот им прави проблем на граѓаните и потоа глуми дека се занимава со нив за делумно да ја плати нанесената штета.

Покрај тоа, г-дин Шефчовиќ вети дека ќе организира „зелени социјални дијалози“ со граѓаните, со цел да се зајакне јавната поддршка за Зелениот договор. Со други зборови, јавната поддршка за Зелениот договор на шефот Фон дер Лајен многу има потреба од некои витамини, вклучително и во форма на проповеди или лошо потрошено време.

Тој ја пофали автомобилската индустрија како „крунскиот скапоцен камен“ на европската економија, но не дава точни бројки за тоа каков би бил планот да се заштити од конкурентите во другите светски области. Единствените дадени бројки се однесуваат на обновливите извори на енергија. Бидејќи во 2050 година сè треба да биде електрично како што е наметнато од Фон дер Лајен и нејзините миленици, ќе треба да имаме во Европа „2 до 3 пати повеќе производство на електрична енергија отколку што имаме во моментов“.

Сепак, тој ова го нарекува ставање на европската економија на цврст пат кон намалување на трошоците за граѓаните. Трикратното производство на електрична енергија ќе ги намали трошоците за граѓаните? Никој не може да поверува во такви желби. А сепак тој наведува дека Зелениот договор ќе донесе „материјални и нематеријални придобивки“ за граѓаните во Европа.

Барем, суперкомесарот ги препознава суверените прерогативи и технолошката неутралност кога зборува за нуклеарната енергија. Ова е имплицитно квалификувано како извор на енергија со ниска содржина на јаглерод, а 12-те земји-членки кои моментално работат со нуклеарни централи не се вперени со прст.

Заедно со фотоволтаиците и ветерот, водородот е претставен како индустрија на иднината. Расправата завршува со наивна ексцентричност: г-дин Шефчовиќ го изјавува својот ентузијазам за возење велосипед како превозно средство на олтарот на религијата на ЕУ. И навистина успеавме да најдеме слика, иако мала, каде што може да се види на две тркала.

Севкупно, како последица на оваа размена меѓу Европската комисија и некои членови на Европскиот парламент, читателот ќе може лесно сам да одлучи дали Зелениот договор и неговиот главен соработник може да се сфатат сериозно.

Извор на сликата: Shutterstock