Subscribe
Во последните неколку месеци, Шпанија беше сведок на гневот на земјоделците и примарниот сектор, со серија масовни протести и тракторски маршеви низ Шпанија, особено во главниот град Мадрид. Примарниот сектор протестираше против интензивните тешкотии со кои се соочува, делумно предизвикани од климатските неволји и меѓународните услови, но во секој случај влошени од катастрофалните политики што националните, регионалните и европските влади постојано ги спроведуваат.
Во таа смисла, демонстрантите побараа акција од Владата, вклучително и мерки за заштита на европскиот суверенитет на храна и европското производство во услови на увоз и нелојална конкуренција од трети земји, подобрувања и ригорозна имплементација на шпанскиот закон за синџирот на исхрана, кој забранува различни нивоата на синџирот на вредност на храната да не бидат принудени да ги продаваат своите производи со загуба; намалување на бирократската бирократија, како и фундаментална реформа на Заедничката земјоделска политика (ЗЗП) на ЕУ, особено во однос на нејзините одредби и обврски кои се однесуваат на животната средина. Особено, земјоделците жестоко се спротивставуваат на таканаречените „еко-шеми“ на ЗЗП, кои земјоделците мора да ги спроведат за да добијат субвенции, но кои наметнуваат неприфатливи еколошки услови што го попречуваат производството на храна и профитабилноста на земјоделците.
Иако протестите во Шпанија згаснаа, гневот на фармерите секако останува, и покрај симболичните гестови од политичарите, основните, структурни проблеми што земјоделците ги посочија не се решени, па дури и решени. Политичарите, во нивните канцеларии во Мадрид и во Брисел, остануваат целосно одвоени од социјалната и економската реалност на селата. Оваа недела шпанскиот министер за земјоделство, рибарство и храна, Луис Планас, предложи документ со 43 мерки до организациите од примарниот сектор, но тие се премалку доцнат.
43-те мерки кои Планас ги предложи, а кои се распоредени во 7 кластери, го вклучуваат следново. Прво, Планас предлага да се промовираат мерки на ниво на ЕУ во однос на ЗЗП. Поточно, министерот вети дека ќе промовира поедноставување, намалување на бирократската бирократија и флексибилизација на ЗЗП, вклучително и давање поголема флексибилност и поедноставување на критериумите за примена на еко-шемите.
Во однос на меѓународната сцена, Планас исто така се обврза да ги брани „ретровизорните клаузули“ и фер конкуренцијата во меѓународната трговија. Во оваа насока, министерот предложи формирање на работна група за следење на увозот и извозот од примарниот сектор и за зајакнување на граничните контроли на увозот од трети земји. Тој, исто така, вети дека Владата ќе брани дека кога се договараат трговски зделки на меѓународни форуми, увозните производи подлежат на истите услови што им се наметнуваат на производителите во ЕУ.
За уште едно многу важно прашање за земјоделците, Министерството предлага да се зајакне гореспоменатиот шпански Закон за синџирот на исхрана, како и да се зајакне инспекцискиот капацитет и надлежностите на AICA, шпанската агенција за контрола и информации за храната. Сепак, уште позначајно, Планас предложи и ова прашање да се подигне на европско ниво, бидејќи сака забраната за продажба со загуба да се реши и на европско ниво.
Што се однесува до економската помош, значајна мерка во документот на Планас е предлогот на министерот да започне кредитна линија од 700 милиони евра, во соработка со ICO (Шпанскиот официјален кредитен институт), која ќе се дистрибуира на следниов начин: 500 милиони евра за гарантирање на кредитните операции наменети за земјоделците и 200 милиони евра за младите земјоделци и генерацискиот промет.
Понатаму, во однос на даноците и давачките за горива, министерот за земјоделство предлага да се задржи намалената стапка за давачка за земјоделски дизел што би подразбирала даночна поволност од 400 милиони евра, како и одбивање од 35% на сметката за гориво за земјоделска употреба и 15% на ѓубриво. Министерството, исто така, предлага да се намали нето-приносот на 15% за 2023 година што се однесува до данокот на доход.
Меѓутоа, кога ја пофали сопствената подготвеност да се справи со ова прашање, министерот Планас ненамерно се лизна. Тој ги обвини десничарските партии VOX и PP дека не сакаат да има договор меѓу Владата и земјоделците и дека „сакаат протестите да продолжат барем до изборите за ЕУ во јуни“. Сепак, она што Планас не успеа да го сфати е дека ова премолчено докажува дека десничарските партии нудат поефективен одговор на барањата на фармерите и дека маката на земјоделците во голем дел е влошена од шпанската левичарска влада и големата на Европската комисија. политиките на коалицијата.