Subscribe
Najnowsze tabele Eurostatu pokazują rosnący odsetek, aż do 25,2%, osób o dochodach poniżej 60% średnich dostępnych dochodów, uwzględniając również osoby zagrożone wykluczeniem społecznym, nie mogące sobie pozwolić na podstawowe dobra materialne i działalność społeczną lub żyjące w rodzinach o niskiej intensywności pracy.
Assoutenti dokonuje niezbyt zachęcających szacunków patrząc w przyszłość i przewiduje pogorszenie sytuacji w nadchodzących miesiącach z powodu licznych negatywnych perypetii, które charakteryzowały ostatnie 2 lata, z wciąż wstrzymaną gospodarką z powodu pandemii Covid i wzrostem cen, które nigdy nie były tak wysokie w ostatnich dziesięcioleciach, z powodu wydarzeń geopolitycznych, w których Rosja i Ukraina są w konflikcie zbrojnym, który zakłócił równowagę gospodarczą i finansową całego świata, jak również spowodował znaczny spadek dostaw żywności i energii. Niektóre dane Istatu z ostatnich tygodni pokazują rosnącą tendencję Włochów do oszczędzania na zakupach artykułów pierwszej potrzeby, jakiej nie odnotowano od czasów drugiej wojny światowej.
Ryzyko ubóstwa we Włoszech wzrosło z 20% w 2020 r. do 20,1% w następnym roku i rośnie w przypadku około 12 milionów zaangażowanych osób, w tym ponad jednej czwartej całkowitej liczby małoletnich poniżej 6 roku życia. Liczba ta byłaby znacznie gorsza, gdyby nie brać pod uwagę transferów pieniężnych, do grup najbardziej potrzebujących.
Włoskie dzieci stanowią społeczność najbardziej poszkodowaną przez ciągłe pogarszanie się przeciętnych warunków ekonomicznych zainteresowanych rodzin, a stopniowe, lecz nieuchronne zmniejszanie się liczby osób w tej grupie wiekowej, spowodowane stałym spadkiem urodzeń, czyni te dane jeszcze bardziej niepokojącymi.
Dla analityków bardziej zrozumiały jest element dotyczący rodzin wieloosobowych, podkreślany przez Istat, który odnotowuje pogorszenie warunków ekonomicznych rodzin z 5 lub więcej członkami, osiągając stopę ubóstwa na poziomie 22,6%, by spaść do 11,6% wśród rodzin z 4 członkami do 5% dla rodzin z tylko 2 członkami. Dla innych typów rodzin, w których różne społeczności kohabitują wskaźnik ten wynosi 16,3%
Wskaźnik ubóstwa odnotowany w 2021 r. dla dzieci do lat 6 jest absolutnie najgorszy od 1995 r. i obejmuje ok. 667 tys. małoletnich, co oznacza wzrost o 7000 jednostek w stosunku do 2020 r. Dane te kontrastują z obniżeniem stopy ubóstwa osób starszych o prawie jeden punkt procentowy w stosunku do 2020 r., z 16,8% do 15,6%, dzięki odporności emerytur niedotkniętych jeszcze inflacją wyłączającą z użytkowania w 2022 r. W innych krajach europejskich, takich jak Niemcy, wzrost zagrożenia ubóstwem dotknął jednak przede wszystkim osoby starsze i kobiety, uwypuklając długotrwałe luki związane z zarządzaniem emeryturami i różnicami między płciami, które zawsze wydawały się mniej widoczne niż we Włoszech.
Analizując sytuację z terytorialnego punktu widzenia, warunki, jak na tradycję statystyczną, pozostają gorsze na południu Półwyspu Apenińskiego, aby nieznacznie poprawić się na południu i osiąść na niższych, ale wciąż niepokojących wartościach w północnych Włoszech, gdzie warunki ekonomiczne są lepsze niż w pozostałej części kraju, ale wciąż daleko od bycia konkurencyjnym do innych narodów europejskich, gdzie jednak sytuacja może być teraz określona jako trudna jak we Włoszech.
Z ostatnich zapisów statystycznych wynika więc jasno, że Włochy potwierdzają brak politycznej skuteczności w zabezpieczaniu zasobów młodzieży, poprzez krótkowzroczne programy socjalne i przy gospodarce, która wciąż jest zbyt mocno związana ze zdolnościami oszczędnościowymi „starych” pokoleń. W 2021 r. prawie 3 mln małoletnich, w tym 789 dzieci w wieku przedszkolnym, żyje w rodzinach o dochodach poniżej 60% średniej ze znaczną deprywacją materialną i społeczną mogącą wpłynąć na ich formację kulturową i psychospołeczną.
The text was translated by an automatic system