Subscribe
W swoim pierwszym sprawozdaniu dotyczącym Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) z 2022 r. Europejski Trybunał Obrachunkowy wskazał na istotne luki w krajowym planie Hiszpanii, opracowanym przez socjalistyczno-komunistyczny rząd Pedro Sáncheza. Pomimo świadomości tych braków, 31 marca Komisja Europejska podjęła decyzję o trzeciej wypłacie środków.
Oznaczało to przekazanie 6 000 000 000 EUR publicznych pieniędzy – pochodzących z samych państw członkowskich, a dokładniej z kieszeni ich obywateli – bez zajęcia się kwestiami wskazanymi przez organ kontrolny UE.
W dniu 27 kwietnia 2023 r. poseł do Parlamentu Europejskiego Jorge Buxadé zapytał Komisję, czy zaleci hiszpańskiemu rządowi inwestycje w sieć elektroenergetyczną, biorąc pod uwagę, że audyt nie wykazał takich inwestycji w hiszpańskim planie.
Na początku komisarz Paolo Gentiloni odpowiedział, że hiszpański plan odbudowy i odporności obejmuje zestaw reform i inwestycji w infrastrukturę elektroenergetyczną, inteligentne sieci oraz wdrażanie elastyczności i magazynowania. Jeśli chodzi o inwestycje, plan wspierałby cyfryzację sieci elektroenergetycznej i wdrożenie magazynowania energii w celu zwiększenia elastyczności systemu elektroenergetycznego. Odpowiednie kamienie milowe i cele zostały dołączone do szóstego i ósmego wniosku o płatność.
Poseł Buxadé zadał jednak dodatkowe pytanie 18 lipca, ponieważ pierwotnej odpowiedzi pana Gentiloniego nie można było traktować zbyt poważnie: W rzeczywistości odniósł się on po prostu do informacji o planie z 30 kwietnia 2021 r., które były wcześniejsze niż sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego!
W swojej późniejszej odpowiedzi włoski komisarz złożył dwa zdumiewające i sprzeczne oświadczenia. Jakby usprawiedliwiając się z braku kontroli nad wykorzystaniem pieniędzy podatników, udawał, że „rozporządzenie w sprawie RRF nie upoważnia Komisji do żądania od państw członkowskich priorytetowego traktowania konkretnych reform lub inwestycji”. Jednak art. 24 rozporządzenia RRF pozwala Komisji zawiesić, a nawet rozwiązać umowę z państwem członkowskim, jeśli kamienie milowe i cele nie zostaną osiągnięte.
Uznając, że takie unikanie odpowiedzialności nikogo nie przekonuje, socjalistyczny komisarz wyjaśnił, że zmieniony plan Hiszpanii obejmuje inwestycje w nową infrastrukturę sieci elektroenergetycznej. Rzeczywiście, komponent C31.I4 rewizji planu ma na celu wsparcie rozwoju hiszpańskiej sieci przesyłowej energii elektrycznej, z całkowitą inwestycją w wysokości 931 EUR, która ma zostać zakończona do 31 sierpnia 2026 roku. Stanowi to 9% odpowiedniej siódmej raty, która zostanie wypłacona przez Komisję na rzecz Hiszpanii.
Poseł Buxadé przypomniał ponadto, że regionalne zarządzanie polityką badań i innowacji w Hiszpanii jest chaotyczne, ponieważ audytorzy UE wskazali, że polityka ta nie jest odpowiednio skoordynowana między wieloma warstwami obecnej administracji. Po początkowym unikaniu odpowiedzi na to pytanie, komisarz uznał, że nowelizacja ustawy 14/2011 poprawia koordynację między różnymi szczeblami rządowymi w zakresie polityki naukowej, badawczej i innowacyjnej oraz usprawnia zarządzanie i koordynację hiszpańskiego systemu nauki, technologii i innowacji.
Wreszcie, polityk VOX podkreślił niezbędne inwestycje w podstawową opiekę zdrowotną w Hiszpanii, których również brakowało w planie socjalistyczno-komunistycznym, jak ocenili audytorzy UE. Tutaj socjalistyczny komisarz zachował się nieugięcie: ponieważ powtarzające się wydatki na personel i wydatki operacyjne nie kwalifikują się do RRF, musiałyby być finansowane z budżetu krajowego.
Niemniej jednak nie tego domaga się Trybunał Obrachunkowy; według takiego organu Unii hiszpański plan powinien obejmować inwestycje – a nie powtarzające się wydatki na personel i wydatki operacyjne – w podstawowej opiece zdrowotnej. Oczywistym wnioskiem jest to, że ani socjaliści, ani na szczeblu krajowym, ani na szczeblu UE, nie są zbytnio zainteresowani inwestycjami w podstawową opiekę zdrowotną w Hiszpanii, podczas gdy VOX i ECR są.