Prostytucja jako wyzysk kobiet: już prawie nie ma

Tomasz z Akwinu przekonująco przekonywał, że prawo powinno zajmować się tylko wadami szkodliwymi dla innych…

W poprzednim artykule omawiałam powszechny argument radykalnych feministek przeciwko legalizacji prostytucji. Chodzi o to, że prostytucja poniża kobiety, a zatem nie jest przestępstwem bez ofiar. Moja odpowiedź była taka, że prostytucja może być poniżająca, ale nie tylko dla kobiet, które sprzedają usługi seksualne, ale także dla innych: mężczyzn, którzy również sprzedają takie usługi, oraz wielu mężczyzn (i bardzo niewielu) kobiet, które je kupują. Jest poniżające, ponieważ ujawnia ludzkie niedoskonałości i braki, smutną niezdolność niektórych osób do zaspokojenia wszystkich potrzeb seksualnych w normalnym, niepieniężnym związku z drugą osobą. Argumentowałem również, że nawet jeśli prostytucję można uznać za występek, nie należy jej uznawać za przestępstwo, ponieważ, jak uznają wybitne władze św. Augustyn i św. Tomasz z Akwinu, konsekwencje jej zakazania są prawdopodobnie znacznie gorsze niż konsekwencje tolerowania tego. Popęd seksualny jest silny u większości ludzi, co jest wynikiem wielomilionowej selekcji naturalnej. „Usuń prostytutki z ludzkich spraw, a zawładniesz światem pożądaniem” – wykrzykuje św. Augustyn. W tym samym duchu pyta Bernard de Mandeville w swoich osławionych Bajkach: (I, s. 96): „Gdzie sześć lub siedem Tysięcy Żeglarzy przybywa na raz, jak to często bywa w Amsterdamie, którzy nie widzieli nikogo prócz własnego Seksu przez wiele Miesięcy razem, jak to jest przypuszczać, że uczciwe Kobiety powinien chodzić po ulicach bez niepokoju, gdyby nie było nierządnic, które można by kupić w rozsądnych cenach?

Pożądany wniosek nie następuje

W tym miejscu chciałabym przeanalizować inny powszechny argument radykalnych feministek za zakazem prostytucji. Chodzi o to, że prostytucja zawsze wiąże się z wykorzystywaniem kobiet. Radykalne feministki twierdzą, że nie jest to zawód, do którego chętnie przystępują kobiety. W przeszłości kobiety były zmuszane do prostytucji z powodu ubóstwa, bezrobocia lub braku wykształcenia, jak opisuje to w swojej sztuce George Bernard Shaw: Zawód pani Warren. W pracy byli i niewątpliwie często nadal są maltretowani przez swoich menedżerów-mężczyzn, alfonsów (a czasem przez kobiety-menedżerki, madame) i nękani przez często skorumpowane zastępy policji. Mówi się, że wybory dokonywane przez prostytutki są więc głównie iluzoryczne. Co więcej, obecnie istnieje silny związek między prostytucją a handlem ludźmi, zauważają radykalne feministki. Istnieje asymetria władzy między (przeważnie) żeńskimi prostytutkami a ich (przeważnie) męskimi klientami.

Problem z tym argumentem polega na tym, że tak naprawdę nie popiera on zakazu prostytucji przez prawo. Jeśli w przeszłości kobiety były zmuszane do prostytucji przez biedę, bezrobocie lub brak wykształcenia, co z pewnością często musiało mieć miejsce, odpowiedzią powinna była być próba ograniczenia takiego zła społecznego, a nie odebrania chyba jedynej dostępnej wówczas możliwości. aby kobiety mogły uciec lub przynajmniej je złagodzić. W dzisiejszych zamożnych społeczeństwach zachodnich to zło społeczne w dużej mierze zniknęło. Większość kobiet ma wiele możliwości wyboru. Wyobraź sobie jednak przez chwilę dziewczynę, której jedynym atutem jest to, że jest atrakcyjna fizycznie. Czy nie powinna być w stanie zarobić na tym majątku, sprzedając usługi seksualne mężczyznom? Dlaczego miałaby być pozbawiona jedynej szansy na uniknięcie harówki?

Argument można odwrócić

Argument wyzysku nie tylko nie wspiera prawnego zakazu prostytucji, ale w rzeczywistości jest argumentem za jego legalizacją. Nikt nie zaprzeczy, że wiele prostytutek jest wyzyskiwanych przez swoich sutenerów lub madame i że ma miejsce handel ludźmi w celach seksualnych, głównie z krajów biednych do zamożnych krajów Zachodu (nie zapominając o turystyce seksualnej w przeciwnym kierunku). Ale jeśli prostytucja jest legalna, a nie zmuszana do podziemia, policja mogłaby ściśle monitorować burdele i prostytutki i objąć kobiety pracujące w tym sektorze ochroną prawa przed oszustwami i przymusem. W wielu krajach znacznie łatwiej byłoby zapobiegać wykorzystywaniu dzieci. Prostytutki mogłyby zostać zobowiązane do poddawania się regularnym badaniom lekarskim w celu powstrzymania przenoszenia chorób wenerycznych. Musieliby płacić podatki od swoich dochodów. Handel ludźmi stałby się znacznie trudniejszy, a sutenerzy i madame mieliby znacznie mniejszą władzę nad prostytutkami.

Wpływ Internetu

Chociaż to wszystko prawda, internet sprawia, że cała dyskusja o wykorzystywaniu prostytutek jest prawie bezcelowa. Ogromny wpływ ma to, że internet jest w stanie szybko i bezpośrednio połączyć kupującego i sprzedającego. Niektóre sklepy spożywcze upadają, ponieważ ludzie kupują artykuły pierwszej potrzeby przez Internet i dostarczają je do domów. Zwykłe biura podróży w dużej mierze zniknęły, ponieważ ludzie wyszukują i płacą za bilety lotnicze i zakwaterowanie online, bezpośrednio z linii lotniczych i hoteli. Gospodarka dzielenia się umożliwia przedsiębiorczym osobom lepsze wykorzystanie swoich częściowo nieaktywnych aktywów, takich jak domy lub samochody, poprzez prowadzenie własnego małego hotelu lub usługi taksówkowej, łącząc się bezpośrednio z klientami za pośrednictwem takich narzędzi, jak Airbnb i Uber.

Ta rewolucja w komunikacji dotarła również do przemysłu seksualnego, zarówno pornografii, jak i prostytucji, i rzeczywiście do pewnego stopnia zintegrowała te dwie aktywności. Teraz pojedyncze kobiety (i mężczyźni) mogą oferować usługi seksualne online za pośrednictwem agencji takich jak Onlyfans i Chaturbate: otwierają konto, wkładają kamerę do pokoju, łączą ją z internetem i czekają na klientów. Potencjalni nabywcy mogą stać się stałymi subskrybentami lub okazjonalnymi gośćmi, prosząc i płacąc za poszczególne pokazy bezpośrednio i zgodnie z określonymi gustami i preferencjami. Zasadniczo sprzedawcy na tym rynku produkują pornografię prywatnie, podczas gdy wydaje się, że różnica między ich wymianą z klientami a przynajmniej niektórymi formami prostytucji jest niewielka. Ci klienci, którzy chcą jednak rzeczywistego, fizycznego kontaktu, mogą łatwo znaleźć w Internecie osoby, które chcą się z nimi spotkać w stosunkowo bezpiecznych lokalizacjach i są gotowe zapewnić to, czego chcą, po swobodnie negocjowanych cenach.

W ten sposób Internet wyeliminował lub przynajmniej znacznie ograniczył możliwość wykorzystywania prostytutek przez nieuczciwych pośredników, niezależnie od tego, czy są to producenci pornografii, handlarze ludźmi, alfonsi czy madame. Prostytutki mogą teraz łączyć się bezpośrednio ze swoimi klientami, płacąc jedynie umiarkowane opłaty głównie anonimowym agencjom, które w żaden sposób nie próbują ich zmuszać. Jeśli ci pracownicy zapewniają rozrywkę tylko przez Internet, ci z nich mieszkający w biednych krajach nie muszą przenosić się na Zachód, chociaż tam jest najbardziej lukratywny rynek seksu. Oczywiście nadal istnieją pewne możliwości nadużyć i przymusu, zarówno wobec dzieci, jak i kobiet, online i offline, ale jest to znacznie mniej niż gdyby prostytucja i pornografia były działalnością podziemną, bez jakiejkolwiek ochrony prawnej.

Tolerancja nie jest akceptacją

Konkluzja nie musi być taka, że społeczeństwo powinno akceptować lub popierać pornografię i prostytucję, tylko że powinno tolerować te działania i starać się ograniczać ich ewentualne złe skutki dla innych, na przykład dostęp dzieci do pornografii online. Na lotnisku Heathrow sklepy wolnocłowe sprzedające tytoń są oddzielone od korytarzy gołą ścianą, bez reklam i bez możliwości zajrzenia do środka. Być może w ten sposób należy traktować pornografię i prostytucję: Rodzice spacerujący z dziećmi w ręku nie powinni być narażeni na pornografię w witrynach lub wpadać na bezczelne prostytutki na rogach ulic. Używanie tytoniu jest tolerowane, ale społeczeństwo rejestruje jego dezaprobatę, podobnie może być w przypadku pornografii i prostytucji, choć wprawdzie czynności te nie stanowią takiego zagrożenia dla zdrowia jak tytoń, a jednocześnie zaspokajają realną ludzką potrzebę .

Trzy filary społeczeństwa obywatelskiego to rodzina, własność i tradycyjna moralność, a państwo powinno starać się je wzmacniać, jak argumentowało wielu konserwatywno-liberalnych myślicieli . Nie podpisuję się pod powiedzeniem, że wszystko idzie. Ponieważ jednak rząd dysponuje ograniczonymi zasobami, policja jest bardziej produktywnie wykorzystywana do zmniejszania rzeczywistych zagrożeń dla zwykłych obywateli i do utrzymania porządku publicznego niż do nękania prostytutek, które wyrządzają sobie krzywdę. Akwinata mądrze zauważa w drugiej części pierwszej części Summa Theologiae (Pytanie 96, Artykuł 2): „Teraz prawo ludzkie jest stworzone dla mnóstwa ludzi, a większa część tego mnóstwa składa się z ludzi, którzy nie są doskonali w cnocie. A zatem nie wszystkie wady, od których powstrzymują się cnotliwi ludzie, są zakazane przez ludzkie prawo. Zamiast tego, jedynymi wadami zabronionymi są te poważniejsze, od których może się powstrzymać większa część tłumu — zwłaszcza te, które są szkodliwe dla innych i bez zakazu, których społeczeństwo ludzkie nie mogłoby być zachowane. Na przykład zabójstwa i kradzieże oraz inne tego rodzaju występki są zakazane przez ludzkie prawo”.

The text was translated by an automatic system