Rzymska wystawa poświęcona Tolkienowi pokazuje konserwatywne korzenie

Pół wieku temu we włoskich księgarniach ukazało się pierwsze włoskie wydanie Lo Hobbit. Jeszcze pięćdziesiąt lat temu ten genialny człowiek o imieniu John Ronald Reuel Tolkien opuścił ziemskie życie. Aby oddać hołd człowiekowi, który dał tak wiele ludzkości poprzez stworzenie swoich fantastycznych światów, epickość swoich postaci i system wartości dobrze zaimponowany w każdym z nich, rząd włoski stworzył wystawę zatytułowaną „Tolkien. Człowiek, profesor, autor”. Chciał tego w szczególności minister kultury Gennaro Sangiuliano. Odbywa się w Narodowej Galerii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej w Rzymie. Czytelnicy i miłośnicy trylogii Władca Pierścieni mogą go odwiedzić od 16 listopada do 11 lutego 2024 roku. Kompletna kolekcja, jakiej jeszcze nie było. Setki zdjęć, dokumentów, filmów, plakatów, a nawet listów od włoskich wydawców. Szczegółowe informacje o człowieku, ojcu i przyjacielu, a także o autorze i jego dziełach. Oczywiście są też pamiątki po adaptacjach filmowych.

Pojawia się również silny związek Tolkiena z Włochami, krajem, który odwiedził w 1955 roku, podróżując z Wenecji do Asyżu, i jego żal, że nie jest w stanie mówić po włosku. „Jestem zakochany we włoskim i czuję się raczej zagubiony bez możliwości spróbowania mówienia po włosku”, pisze w liście w swoim dzienniku zatytułowanym Giornale d’Italia.

Ponadto zakończono spór, który od czasu objęcia rządów przez Giorgia Meloniego wydaje się być szczególnie pasjonujący dla włoskiego świata kultury i intelektu. John R.R. Tolkien jest konserwatystą i włoska lewica zawsze patrzyła na niego z odrazą. Na lewicy zawsze twierdzono, że w 1968 roku Władca Pierścieni był „Biblią hipisów”. Nie jest to błąd, ale jako argument wydaje się raczej pochopny i redukcyjny w obliczu wyrafinowanego lingwisty i badacza starożytnych ludów, jakim jest Tolkien. On, w modernistycznej anglikańskiej Wielkiej Brytanii, w towarzystwie C.S. Lewisa i G.K. Chestertona zawsze deklarował się jako zagorzały katolik i konserwatysta. Jest to również żelazna opozycja wobec materializmu, która umożliwia tworzenie fantastycznych światów. Ponadto, wśród różnych dokumentów upublicznionych na niezwykłej wystawie w National Gallery of Modern Art, można przeczytać listy, którymi wydawcy lewicy miażdżyli dzieła Tolkiena. W rzeczywistości pierwszym wydawnictwem we Włoszech, które zdecydowało się opublikować całe dzieło, było Rusconi. Stało się to w latach 70-tych, kiedy uważano ją za bliską światu prawicy. Czym natomiast było zawsze we Włoszech wydawnictwo, które jako pierwsze opublikowało Hobbita? Był rok 1973, a tym, kto zdecydował się to zrobić, było Adelphi, również ostracyzowane na lewicy, ponieważ nie jest zgodne z jedną myślą, którą przede wszystkim w tym okresie chciano narzucić.

To właśnie w tych książkach, począwszy od tamtego okresu historycznego aż do dziś, włoska młodzieżowa prawica będzie mogła znaleźć nowy świat, z którego będzie mogła czerpać. Najważniejszym przykładem metapolitycznym były obozy hobbitów, miejsca, w których wszystko się zaczęło. To również dzięki tym doświadczeniom Giorgia Meloni rządzi dziś narodem. To także dzięki tej walce dobra ze złem konserwatyści są dziś tak cenieni. Dziękuję, profesorze. Jak by to powiedzieć: „Świat jest naprawdę pełen niebezpieczeństw i jest wiele ciemnych miejsc; ale wciąż są piękne rzeczy i pomimo tego, że miłość jest wszędzie zmieszana z bólem, rośnie być może silniejsza”.