Subscribe
Europejska Federacja Usług dla Osób Fizycznych (EFSI) jest organem reprezentującym na poziomie Brukseli 21 krajowych federacji i firm zaangażowanych w sektor usług osobistych i usług dla gospodarstw domowych (PHS). Sektor PHS obejmuje takie działania, jak opieka w sytuacjach zależności i niepełnosprawności, opieka nad dziećmi i usługi pomocnicze w gospodarstwie domowym (konserwacja, ogrodnictwo, sprzątanie itp.).
W związku z wyborami europejskimi EFSI opublikował Memorandum, w którym wydał pięć zaleceń dotyczących tak zwanej „Europy Opieki Społecznej”.
Przede wszystkim Federacja opowiada się za zachętami podatkowymi wspierającymi ten sektor. Wszystkie państwa członkowskie oferują pewien stopień ochrony socjalnej, w naturze i/lub w gotówce, ale w porównaniu ze średnimi wydatkami na emerytury wynoszącymi 30% PKB, wsparcie usług PHS szacuje się obecnie na zaledwie 8% średniego PKB.
Belgia, Szwecja i Francja zostały wyróżnione jako dobre praktyki. W Belgii system voucherów na usługi pozwala odzyskać 50% kosztów. Odliczenie w Szwecji pokrywa 90% kosztów usługi, podczas gdy odliczenie we Francji pozwala jej systemowi ubezpieczeń społecznych obniżyć koszty o 19%. Według EFSI, każde euro wydane na usługi opieki długoterminowej wiąże się z krajową wartością dodaną w wysokości 1,7 euro, plus 0,7 euro w podatkach i składkach na ubezpieczenie społeczne.
Z drugiej strony, zachęty podatkowe zmniejszyłyby odsetek osób, które nie mają dostępu do usług PHS z powodów finansowych, który obecnie szacuje się na 35,7%.
Drugie zalecenie dotyczy radzenia sobie ze starszą populacją i jej potrzebami w zakresie opieki. Na przykład EFSI wzywa do odpowiedniego uregulowania pracy opiekuńczej, która jest ważnym elementem opieki długoterminowej. Z perspektywy ECR można jednak twierdzić, że deregulacja jest w pierwszym rzędzie skuteczniejszą dźwignią przyciągania i zatrzymywania pracowników sektora PHS.
Zaproponowano szereg inicjatyw mających na celu przyciągnięcie migrantów do sektora PHS, choć jeśli warunki pracy poprawią się pod względem atrakcyjności, więcej obywateli UE powinno być w stanie wejść na ten rynek jako osoby poszukujące pracy. Środki mające na celu poprawę uznawania kwalifikacji przyczyniłyby się do zwiększenia postrzeganej wartości społecznej usług PHS. Niemniej jednak ustawodawca powinien zachować swobodę osób fizycznych w zakresie powrotu do członków rodziny w celu wykonania PHS, jeśli i kiedy sobie tego życzą.
Według Komisji Europejskiej, sektor PHS jest trzecim sektorem z wyższym poziomem pracy nierejestrowanej, po budownictwie i HORECA (hotele, restauracje i catering). EFSI szacuje, że 3,5 miliona pracowników sektora PHS w UE jest niezgłoszonych, z łącznej liczby 10 milionów.
Jego zalecenie polityczne dotyczące walki z pracą nierejestrowaną polega na zwiększeniu kompetencji Europejskiego Urzędu ds. Wydaje się to raczej sprzeczne z zasadą pomocniczości. Władze krajowe powinny monitorować potencjalne naruszenia i nakładać sankcje. Przede wszystkim jednak dobrze funkcjonujący rynek pracy, na którym popyt i oferta współgrają ze sobą, jest właściwym czynnikiem samoregulującym, w którym praca nierejestrowana zmniejsza się, zwłaszcza jeśli występuje niedobór po stronie oferty.
Czwarte zalecenie dotyczy modeli zatrudnienia. Spośród 6,5 miliona zadeklarowanych pracowników sektora PHS, 2,2. milionów (czyli 34 procent) jest bezpośrednio zatrudnionych przez prywatne gospodarstwa domowe. Według EFSI zarówno ten model, jak i system pośredni, w którym pracownicy są rekrutowani przez organizację zewnętrzną upoważnioną przez klientów, powinny być traktowane jednakowo. Jest to rozsądne i sprawiedliwe rozwiązanie.
Wreszcie, memorandum EFSI krytykuje rzekomą lukę między mężczyznami a kobietami związaną z liczbą godzin dziennie poświęconych na nieodpłatną działalność w obszarze PHS. Wolność rodzin do organizowania swojego życia prywatnego tak, jak uznają to za stosowne, nie powinna być przedmiotem inżynierii społecznej, niezależnie od tego, czy pochodzi ona od stowarzyszenia sektorowego, czy od władz rządowych.
Dodatkowym źródłem porównania płci są pracownicy zajmujący się PHS: 91% z nich to kobiety, a PHS stanowi prawie 7,5% ogólnego wskaźnika zatrudnienia kobiet. Po raz kolejny powołanie zawodowe nie wymaga odgórnej determinacji, ale jest legalną ścieżką dla kobiet. Jeśli reprezentuje to pewien trend społeczny, niech tak będzie. Równie swobodne są decyzje w rodzinie o podjęciu pracy w niepełnym wymiarze godzin. Władze publiczne powinny jednak doceniać niepieniężny wkład członków rodziny w opiekę.
Źródło zdjęcia: www.milehighhomecare.com