Rzym, znany ze swojej bogatej historii i dziedzictwa kulturowego, stał się symbolem jedności, witając przywódców z Włoch i całej Afryki na doniosłym „Szczycie Włochy-Afryka: Most do wspólnego wzrostu”. To przełomowe wydarzenie, któremu przewodniczyła włoska premier Giorgia Meloni, oznaczało odnowione zobowiązanie do wspierania współpracy i dialogu między Włochami a kontynentem afrykańskim.
W swoim przemówieniu premier Meloni podkreśliła znaczenie szczytu, stwierdzając: „To spotkanie odzwierciedla świadomy wybór polityczny, aby nadać Afryce priorytet w agendzie G7 podczas naszej prezydencji. Podkreśla ono wzajemne powiązania Europy i Afryki oraz nasze wspólne aspiracje do lepszej przyszłości”.
Szczyt zgromadził znakomitych dygnitarzy, w tym szefów państw i rządów z krajów afrykańskich, przedstawicieli Unii Europejskiej z przewodniczącą Komisji Europejskiej Ursulą von der Leyen, przewodniczącą Parlamentu Europejskiego Robertą Metsolą, przewodniczącym Rady Europejskiej Charlesem Michelem; prezydenta Unii Afrykańskiej Azaliego Assoumani; przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej Moussę Faki Mahamata; zastępcę sekretarza generalnego ONZ Aminę Jane Mohammed oraz wielu delegatów z ważnych organizacji międzynarodowych. To zróżnicowane zgromadzenie odzwierciedlało wspólną determinację, by stawić czoła wspólnym wyzwaniom i wykorzystać wspólne możliwości.
Głównym punktem szczytu było odsłonięcie bardzo ambitnego planu, który nosi imię „Enrico Mattei”, włoskiego polityka i biznesmena, który założył bardzo znaną firmę paliwową ENI.
Ogłoszony Plan to kompleksowy plan inwestycyjny o wartości 5,5 miliarda euro, mający na celu katalizowanie inicjatyw zrównoważonego rozwoju w całej Afryce. Premier Meloni wyartykułował cele tego ambitnego planu, stwierdzając: „Nasz plan inwestycyjny jest świadectwem naszego zaangażowania w rozwój Afryki. Obejmuje on strategiczne interwencje w kluczowych sektorach, takich jak edukacja, rolnictwo, zdrowie, energia i zarządzanie zasobami wodnymi”.
Sektor edukacji otrzyma znaczne wsparcie w celu ulepszenia programów szkolenia nauczycieli, rewitalizacji programów nauczania i rozszerzenia możliwości szkolenia zawodowego dostosowanych do potrzeb rynku. W rolnictwie inicjatywy będą koncentrować się na poprawie bezpieczeństwa żywnościowego, promowaniu rozwoju rolno-przemysłowego i rozwoju produkcji biopaliw niekopalnych.
Interwencje w zakresie opieki zdrowotnej mają na celu wzmocnienie podstawowych usług zdrowotnych dla matek i dzieci, zwiększenie lokalnego potencjału opieki zdrowotnej oraz poprawę strategii zapobiegania chorobom i zarządzania nimi. W sektorze energetycznym podjęte zostaną wysiłki na rzecz pozycjonowania Włoch jako kluczowego węzła energetycznego, ułatwiającego zrównoważony dostęp do energii i wspierającego międzykontynentalne partnerstwa energetyczne.
Ponadto inicjatywy w zakresie zarządzania zasobami wodnymi będą traktować priorytetowo wiercenie studni zasilanych energią słoneczną, rehabilitację istniejących źródeł wody oraz inwestycje w infrastrukturę dystrybucji wody w celu zapewnienia sprawiedliwego dostępu do czystej wody.
Premier Meloni podkreślił konieczność zajęcia się przyczynami migracji poprzez wysiłki na rzecz zrównoważonego rozwoju, stwierdzając: „Naszym celem jest stworzenie warunków, w których ludzie nie będą zmuszeni do migracji w poszukiwaniu lepszego życia, ale będą mogli rozwijać się we własnych społecznościach”.
Po zakończeniu szczytu uczestnicy wyrazili optymizm co do perspektyw pogłębienia współpracy między Włochami a Afryką. Wydarzenie to było świadectwem wspólnego zaangażowania w budowanie bardziej zamożnej, integracyjnej i wzajemnie połączonej przyszłości dla obu regionów.
Narracja premiera Giorgia Meloniego wokół szczytu z powodzeniem przyciągnęła międzynarodową uwagę, odzwierciedlając zbieżność interesów między Włochami a krajami Indo-Pacyfiku. Jednakże, podczas gdy strategiczna wizja Włoch dobrze współgra z podobnie myślącymi demokracjami w regionie Indo-Pacyfiku, pozostają pytania o stopień, w jakim ich cele i priorytety są zgodne z celami i priorytetami Włoch w zakresie rozwoju Afryki. Pomimo tych wyzwań, kraje Indo-Pacyfiku, takie jak Indie, Japonia, Korea Południowa, Australia, Tajwan, Indonezja i Wietnam wykazują coraz większe zainteresowanie Afryką, dostosowując się do włoskiej wizji tego kontynentu. Te podobnie myślące demokracje podzielają zaangażowanie Włoch w wolny rynek i są mniej skłonne do zakłócania istniejącego porządku światowego w porównaniu z Chinami.
Podczas gdy Włochy nawigują swoimi partnerstwami w Afryce, zrozumienie potencjalnych sojuszników i konkurentów na Indo-Pacyfiku staje się kluczowe. Współpraca z krajami Indo-Pacyfiku może zwiększyć wpływ Włoch na rozwój Afryki, pod warunkiem, że cele i interesy będą zbieżne. Plan Mattei, okrzyknięty sztandarową inicjatywą, ma potencjał, aby służyć jako paradygmat przewodni dla europejskich projektów w Afryce, przyciągając wsparcie zarówno ze strony partnerów europejskich, jak i Indo-Pacyfiku.
Podsumowując, „Szczyt Włochy-Afryka: A Bridge to Common Growth” odzwierciedlał ducha partnerstwa i współpracy, kładąc podwaliny pod trwałe więzi przyjaźni i wspólnego dobrobytu między Włochami a Afryką.