Prostytucja jako degradacja kobiet: nieprawdopodobne

Paternalizm starych konserwatystów został zastąpiony maternalizmem radykalnych feministek…

Przez wiele lat prowadziłem na Uniwersytecie Islandzkim kurs „Wprowadzenie do filozofii politycznej”, na którym omawiałem idee i argumenty niektórych głównych myślicieli zachodnich. Jednym z nich był John Stuart Mill, który w swoim Esej o wolności (1859) argumentował przeciwko paternalizmowi, poglądowi, że wolność wyboru osób może i powinna być ograniczana dla ich własnego dobra lub w ich własnym prawdziwym interesie, a nie tylko w celu ochrony równej wolności wyboru innych . Mill wskazał, że paternalizm zakłada istnienie grupy, która wie lepiej niż zwykli obywatele, co byłoby dla ich własnego dobra lub w ich własnym prawdziwym interesie. Kolejną przesłanką jest to, że ta grupa mogłaby zostać zidentyfikowana, wzmocniona, nieskażona władzą i gładko odnowiona, gdy starzy członkowie nieuchronnie umrą lub przejdą na emeryturę. Każde z tych założeń jest wysoce dyskusyjne. Dlatego kuszące jest stwierdzenie za Millem, że paternalizm jako konsekwentna, skuteczna polityka jest nieprawdopodobny, chociaż z pewnością jest szeroko praktykowany.

Od paternalizmu do maternalizmu

W przeszłości zwolennikami paternalizmu byli głównie konserwatyści, którzy chcieli, aby rząd nie tylko faworyzował tradycyjne wartości, takie jak rodzina, ale także wykorzystywał prawo i wynikające z niego sankcje do narzucania tych wartości obywatelom, zakazując na przykład rozpusty i cudzołóstwa (przed- seksu małżeńskiego lub pozamałżeńskiego), homoseksualizmu, prostytucji i pornografii. W niektórych krajach muzułmańskich, takich jak Iran mułłów i Afganistan talibów, te czynności seksualne są nadal nielegalne, a jeśli zostaną wykryte, podlegają surowym karom, w tym ukamienowaniu za cudzołóstwo. Jednak na Zachodzie postawy zmieniły się znacznie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Dziś terminy takie jak nierząd, cudzołóstwo, a nawet homoseksualizm brzmią dziwnie i przestarzałe. Seks między dorosłymi, którzy wyrażają na to zgodę, jest uważany za kwestię wyboru. Oczekuje się, że rząd będzie trzymał się z dala od sypialni, chyba że chroni grupy, od których nie można oczekiwać samodzielnego wyboru, na przykład dzieci.

Jednak głośny i potężny ruch nie akceptuje rozszerzenia indywidualnego wyboru na prostytucję i pornografię. Radykalne feministki posługują się różnymi argumentami za wykorzystywaniem prawa i jego sankcji do zakazania takich działań (choć często chcą tylko ukarać nabywców tych usług, a nie sprzedawców). Twierdzą, że prostytucja i pornografia nie są przestępstwami bez ofiar. Obejmują one zarówno degradację, jak i wyzysk kobiet, a tym samym utrzymują niewidzialne kajdany, w których patriarchat trzymał je przez wieki. W tym miejscu chciałabym skupić się na prostytucji i argumencie z degradacji, zgodnie z którym kobiety uprawiające prostytucję są traktowane jako przedmioty lub towary, zwykłe środki zaspokojenia, a nie jako istoty ludzkie. Są to działania szkodliwe i poniżające, mówią radykalne feministki, zarówno dla kupujących, jak i sprzedających. Seks na rynku jest bezosobowy i emocjonalnie niespełniający, argumentuje to, pozostawiając uczestników z poczuciem wstydu i samookaleczenia. Kobiety sprzedające seks nie wiedzą, co jest dla ich własnego dobra lub w ich prawdziwym interesie – dodają radykalne feministki.

To trochę ironiczne, że radykalne feministki uciekają się do paternalizmu. Jak sama nazwa wskazuje, paternalizm narzuca relację między rządem a obywatelami na obraz relacji między ojcem a jego dziećmi. Wie lepiej niż jego dzieci. Być może dlatego ten nowy paternalizm należy nazwać maternalizmem. Należy również zauważyć, że nie jest prawdą, że każda prostytucja angażuje kobiety jako dostawców. Niektórzy z nich to mężczyźni. Ale to tylko osłabia i niekoniecznie obala argument o degradacji. Faktem jest, że na rynku seksu kupujący to w przeważającej mierze mężczyźni, a sprzedający kobiety.

Intrygujący kanadyjski przypadek

Pomijając męskie prostytutki, czy to prawda, że kobiety zawsze są poniżane sprzedając seks? W 1994 roku kanadyjska policja dokonała nalotu na dom, który nazywano „domem sprośności” w Thorntill w Ontario lub po angielsku na burdel. Usługi świadczone przez pracujące tam kobiety nie obejmowały współżycia seksualnego ani żadnego innego intymnego kontaktu fizycznego. Zamiast tego byli ubrani w czarną skórę od stóp do głów, wymachując szpicrutami, których używali na swoich klientach, również w inny sposób poniżając ich, na własny nacisk mężczyzn i zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Z pewnością wydaje się nieco naciągane twierdzenie, że działalność, w której mężczyźni płacą kobietom za ich poniżanie, wiąże się z poniżaniem kobiet. Ten przykład z życia pokazuje, że nie każda prostytucja kobiet pociąga za sobą degradację kobiet. Jeśli ten argument jest słuszny, to dotyczy tylko niektórych rodzajów prostytucji, a nie wszystkich.

To jednak nie koniec kanadyjskiej historii. „Dominatrix” prowadząca burdel (opisywana przez kanadyjską prasę żywym określeniem „bungalowy bungalow”), Terri-Jean Bedford , wniosła sprawę do sądu, a po długiej walce prawnej, w której dołączyły do niej dwie inne „pracownice seksualne”, jak woleli się nazywać, w 2013 roku Sąd Najwyższy Kanady orzekł na ich korzyść. Przyjął argumenty powodów, że istniejące przepisy zakazujące prowadzenia burdelu, życia z prostytucji i nagabywania na ulicy zagrażają bezpieczeństwu osób świadczących usługi seksualne i że naruszają one ich konstytucyjne prawa. Należy również zauważyć, że w wybitnie konserwatywnym kraju Szwajcarii prostytucja jest legalna.

Widły nie działają

To stary pogląd, że konsekwencje zakazu prostytucji mogą być gorsze niż konsekwencje jej tolerowania. Nie jest przypadkiem, że prostytucję nazwano „najstarszym zawodem”. Albo, jak wykrzyknął Horacy: Naturam expellas furca, tamen usque recurret. Możesz wypędzić naturę widłami, ale ona będzie ciągle uciekać. Najwybitniejsi myśliciele Kościoła, św. Augustyn i św. Tomasz z Akwinu, uznali tę intuicję. Tomasz z Akwinu pisze w drugiej części drugiej części Summa Theologiae (Pytanie 10, Artykuł 11): „Ludzki rząd wywodzi się z boskiego rządu i powinien go naśladować. Ale chociaż Bóg jest wszechmocny i w najwyższym stopniu dobry, mimo to pozwala, aby we wszechświecie wydarzyło się wiele złych rzeczy, których mógłby zabronić – w przeciwnym razie, gdyby te złe rzeczy zostały stłumione, większe dobra zostałyby usunięte lub, co gorsza, nastąpiły złe rzeczy”. Tomasz z Akwinu cytuje następnie św. Augustyna: „Usuń prostytutki z ludzkich spraw, a zawładniesz światem pożądaniem”.

Argumentem popieranym przez św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu jest to, że potrzeba seksu jest rzeczywistą potrzebą ludzką, której prawdopodobnie nie można zaspokoić jedynie poprzez niepieniężne działania wyrażających zgodę dorosłych. Dyskusje na temat prostytucji dotyczyły jednak głównie podaży, a nie popytu na seks na rynku. Zazwyczaj dotyczyły sytuacji (kobiet) prostytutek, a nie potrzeb ich (męskich) klientów. Ale pomyśl o młodym, nieśmiałym, niezręcznym mężczyźnie, który nigdy nie uprawiał seksu z kobietą i dlatego odwiedza burdel, aby się uczyć i trenować. Albo spójrz na mężczyznę, który jest w szczęśliwym związku z dziewczyną lub żoną, ale ma pewne fantazje, których nie chce wyjawić swojemu partnerowi, ale o zaspokojenie ich może łatwo poprosić nierządnicę. Albo wyobraź sobie osobę otyłą, niepełnosprawną lub w inny sposób zdeformowaną, która nie jest w stanie znaleźć zgadzającej się osoby dorosłej, z którą uprawiałaby seks i której jedynym sposobem uzyskania tego jest zatem zapłacenie za to. (Spieszę dodać, że nie mam uprzedzeń do osób otyłych lub niepełnosprawnych, chociaż wydaje mi się, że mają większe trudności niż inne grupy w znalezieniu chętnych partnerów seksualnych. Jeśli tak nie jest, mam rację.)

To prawda, że relacja między prostytutką a jej klientem jest bezosobowa. Ale tak samo jest wiele innych relacji na rynku, na przykład między właścicielem domu a śmieciarzem. Prawdą jest również, że prostytutka umożliwia intymny dostęp do swojego ciała. Ale tak samo jest z bezradnym starszym pacjentem w szpitalu, który musi polegać na pomocy pielęgniarki w swoich podstawowych funkcjach organizmu. On (lub rząd w jego imieniu) płaci pielęgniarce za pomoc, tak jak klient prostytutki płaci jej za zaspokojenie jego potrzeb. Niektóre zadania, które muszą podjąć pielęgniarki, mogą być nieprzyjemne, ale nie wynika z tego, że pielęgniarstwo jako zawód jest poniżające. To samo można powiedzieć o mamkach i matkach zastępczych. Co więcej, trenerzy osobiści, masażyści i ginekolodzy zazwyczaj pozostają w fizycznym kontakcie ze swoimi klientami bez żadnych obaw. Oczywiście istnieje kontrargument, że ludzie mogą pozostać przy życiu, nawet jeśli muszą być czyści, podczas gdy nie przeżyją, jeśli ich ciała nie będą mogły pełnić podstawowych funkcji. Tak więc pielęgniarka jest niezbędna w przeciwieństwie do prostytutki. Nie zmienia to jednak faktu, że u większości ludzi potrzeba seksu jest realna i że próba stłumienia jego sprzedaży na rynku może tylko pogorszyć sytuację.

Rozpoznawanie Vice Bez Wspierania Vice Squad

Niemniej jednak zarówno konserwatyści, jak i radykalne feministki, paternaliści i maternaliści, mogą mieć rację, że prostytucja jest poniżająca. Ale to nie jest poniżające dlatego, że w grę wchodzą kobiety, ale dlatego, że samo w sobie jest poniżające, ponieważ ujawnia pewne ludzkie niedoskonałości lub braki, zarówno kupującego, jak i sprzedającego seks. Są to jednak niedoskonałości lub braki, które należy tolerować, jeśli wierzyć św. Augustynowi i św. Tomaszowi z Akwinu. Mogą być wadami, ale nie powinny być przestępstwami. Z wiarygodnego założenia, że prostytucja jest poniżająca, niekoniecznie wynika, że powinna być ona prawnie zakazana, a policja w pościg zabiera środki na inne pilniejsze zadania. Imadło może istnieć, ale nie oznacza to, że drużyny występków powinny. Rzeczywiście, prostytucja wydaje się mniej poniżająca dla kobiet niż jej prawny zakaz, który zmusza ją do podziemia i pozostawia kobiety, które się nią zajmują, bez ochrony prawnej. Jak przekonuje Tomasz z Akwinu, jeśli jakieś złe rzeczy zostaną stłumione, większe dobra mogą zostać usunięte lub, co gorsza, mogą się wydarzyć złe rzeczy. Podczas gdy liberałowie tacy jak Mill przekonująco twierdzą, że paternalizm (lub obecnie maternalizm) nie działa, wydają się wierzyć, że państwo powinno być neutralne w stosunku do wartości i że powinniśmy szanować wszystkie wybory, jeśli prawa innych nie są łamane. Ale przez to odmawiają uznania różnicy między dobrymi a złymi wyborami, między występkiem a cnotą. Łączą tolerancję i akceptację. Dają wolności złe imię.

The text was translated by an automatic system